Yok olan bedenler değil artık, kaybolan sevgiler.
Her sevgi yeni bir beden yeni bir sevgi yeni bir beden dizi dizi beden dizi dizi sevgi.Yok olan kelamlar yüzler öpüşler.
Bir sevişmenin son mısrasımıdır sevgi?
son orgazmın geri çekilme ereksiyonu?
değer verilen değerlerlerin yok oluşu son serzenişte.
Son peydahlanan bir öpücük öpücükten doğan bir velet, büyümeyi özleyen sevgi.
Bir adım o adım bu adım şu adım kapıda sonlanan son adım sonrasında kuyruk sıkıştıran bir kevaşe.
Bir kevaşe sıkına sıkıla kapı çalarak yok olmayı göze alarak son mermide son saksıyı kafasına vurarak son akbabayı çağıran beynin kıvrımlarını ona yediren son oltadaki son balık gibi yarına iğne ucundan gülümseyen yaratık.
bugüne yarından çok inanan yarını bugünden çok isteyen savunmasız sadraazam.
Artık bi kral yok.
Krala artık güven yok
Ne sen dünyayı sarsacak bi kadınsın.
Nede ben öpünce prenses olacak bir kurbağa.
Bir gün elbetlere ihtimallere şans veren 2 tip
Can çıkması beklenmeyen, yorumları düşünülmeyen iki beynemaz.
Olması gerekenle oldurulması için olanlar arasında boğuşan, boğuşmayla terleyip sevişen, sevişmeyle uyumaya çalışan 2 tip.
İkilier birbirini tepeler
0
1
0
1
0
1
1010101010 gibisinden enstantaneler.
Kodlarım hayatı bir makine gibi kodlarım seni bir ben gibi.
Bazen uymaz işlemez sistemler.
Sistemler mekanik olsa da insanlar henüz o kadar değil.Artık gelinen nokta şu ki
1-2
olmaması gerekiyordu olmasını istiyor iki arada bir derede sıkışıyor sıkıştıkça sığınmaya çalıştıklarımız çatallanıp yeniden bölünüyor bölünüyor beynin tahammülü kalmıyor.
Yeniden bir karmaşaya düşüyor.
Şimdi yeniden
0
1
0
1
01
01010
devam ediyor çatallanmış kızarmış gözlerde son ızgara ruhlar bunlar.