XIII

Ürpermeden ehram giydim eğnime
Nefesimde zemheriler cellad
Kılıçları dalıyor hançeremi
İçinde bir ateş denizinin
Sanrı ve alaz
Rabbi ente erhamürrahimin

XVI

Güneşi karıyorlar adıma güneşi
Kıpırtısız kaldıkça daralıyor çember
Alnacımda sirkeli bezden bir zebani
Daralıyor, yürü, durmadan yürü ey heyula
Ateşe davranıyorum; yüzüne baktığım bu ejder
Bir uğultu, bir feryat, bir kutlu dua

LII

Sularda geziniyorum;
Otağımı hangi ırmağa sersem aynı soluksuz ağrı
Biraz su diyorum ateşe
Biraz su;
“-Biraz sus menevşe!”

IV

Şimdi mecalsiz bir titreyiş kaldı karanlığa
Titremek;
Titremek, meçhul bir yolu hızla sürümek
Çekiliyor gibiyim varlıktan ve oluştan
Kaçtığım ne varsa peşimde yangın,
-God is omnipotent*-, diyorum
Serapa hayret ateşe sarılıyorum,
Her yolun başında kıvılcım
Kilitlenmiş fırtınada, alaca bir çırpınmayım

XXIV

Ejderha dilinde olmayan kelimeyim
Ateşten bir serap geydim eğnime söylediydim
Her tarafım sınanma, her tarafım yakı
Azalmış aklıma düşüyor Şemdinli, Dağlıca, Halkalı
Hayalden hayale dilim lal, Rabbi Ente Şafi yağıyorum
Hiç ses, bu hiçlik yalnız ateşin sözü sanıyorum
Tanrım, her şey yitiyor bende bu yol nereye çıkacak?
Ateşkesim, avazdan tükendim, tan ne zaman ağaracak?


* her şeye gücü yeten