Across*

Günün sayfasını çeviriyorum,
kımıltısı kirpiklerinin
anlattığım şeyleri yazmakta

Seninle olmak,
karanlığın açıksözlü doğruluğu.
ve şimdi istiyorum o karanlığın kanıtlarını,
yudumlamak siyah şarap gibi:
işte, al bakışlarımı ve yok et onları.

Karanfillerin esrarı gibidir,
göğsünün doruklarına:
gecenin dökülüşü

Gözlerimi yumar
Senin gözlerinde doğarım yeniden.

Ve daima diridir
o lal taşı yatağında :
senin ıslak sözlerin.

pınarlar orada biliyorum
ruhunun bahçesinde..

Ben bir ten maskesiyle
anlamsız düşüncelerden geçerim karşıya
unutmak tutar elimden silinir herşey
geçerim hayatın karşı kıyısına.


*Karşıda
Octavio Paz

Çv:Leyla Karaca