/ağlarken hazan yapraklarının kırık sesi
sen karşıla nefesi harelenmiş gülüşleri /

vazgeçişlerim
soluğumun gardiyan duruşunda
kahır yüklü gölgelere teslim

ipi kopan rüyalarımın
yalnızlığa sevdalanışıyla başladı
masalımın en vurgun yeri

sancılı dokunuşların siluetinde
silgisi olmayan sessizliğe yenildim

içimdeki limanın fırtınasında
demlenirken yaralarım
işledim gergefime
infaza yenik düşlerimi

oysa
ansızın yıkılan kentlerin
şahdamarına ekilmişti umudun tohumu

susturulmuş yanlarım ayaza düşünce
sızının sadakat bahçesinden
şiir aktı duvarlarıma ince ince

billur tenimi yağmalıyor
zamansız serzenişler
ateş akarken dudaklarımdan
çocukluğumun nefesi sıkışıyor

karabasana yakalanıyor
sabahın kıyısında kaybolan yaşam

ah
o diye atan nabzım
ben kalemde zırhım kanıyor
köze kar ekiyor
geceye gam olan kafesim

şimdi
k u b b e s i z d ü ş l e r i m
hüznün aymazlığında sır…