Hz.Yusuf ( a.s )vardı. Hz.Yusuf( a.s)ki iffet timsali idi... Hz.Yusuf( a.s) kalplerdeki imtihan şuurunu tazelemek için nebi idi. Züleyha'nın Zusuf'a duyduğu his, imtihan potasında erimekti... Züleyha ki, şehvetin galebesinden aşkın kutsiyetine yürünecek bir yolda, Yusuf ile kalbini arındırmaktı.

Yaşadığımız şu zaman diliminde nice Yusuf'lar, Yusuf yüzlüler var... Yusuf özlü olanı, sözlerinden müphem.

Yusuf gömleğini arkadan yırttıranlar var. Yusuf gömleğini hiç giymemiş olanlar var olduğu gibi.

Yusuf özlüler var bir de... Yusuf özlüler ki,

Yusuf'un ar gömleğini hiç yırttırmamıştı. Şehvete mağlup olmamıştı hiç, Züleyha'nın yakıcı kozlarında. Züleyha ki, içindeki yangınların rengini, Yusuf'u attırdığı ve kendisininde düştüğü zindanın kilitlerinde saklıyordu.

Her Yusuf'un bir kuyusu, her kuyunun bir Yusuf'u vardı. Yalnız Yusuf bilirdi kuyuların dilini. Çekilmeden erilmezdi. erilmeden "er" olunmazdı. Rr'ler sınıfına dahil olmak kolay değildi. Aşk öyle kolay mıydı? Züleyha.... Züleyha da öğreniyordu.

Yusuf kuyularına düşen Yusuf yüzlüler vardı. Gözümüzü açtığımız şu zaman diliminde.

Yusuf ki, bakıpta görmediğimiz... Yusuf ki; görüpte, kendi ar gömleğimizi iç fistan diye giydiğimiz için, gözümüzü sızıyla yumduğumuz... Yusuf ki, kuyularda kalabilen, Yusuf ki, kuyuların öz çocuğu... Yusuf ki, kuyulardan çıkmanın yegane vesilesine meftun... Yusuf ki, münacat eden sabr-ı cemil ile... Yusuf ki, su ile yaren... Suya hasret kalmışlara rehber...

Yusuf kuyularında Yusuf olunurken, Yusuf'u kuyudan kim çıkarır?

Aşk'a susayan çıkarır. Yusuf'u kuyudan çıkaran, aşk'ın nar'ından yanıpta, Yusuf'un elinden su'ya kanmak isteyen çıkarır...

Yusuf'a kavuşmak budur lisanımca.