EŞŞEKTEN ÇEKTİĞİ

Başlığa bakıpda Ali ya da birbaşkasını kastederek eşşek dediğim yok, haşa, bu eşşek Zekere emminin gerçek eşşeği.
Hoş, öyle desem bile pek garip kaçmaz, çünkü, nasıl severler bizim orda çocukları ’eşşeğin, sıpası, ayının dölü, itin boku,tavuğun götü’ vb. gibi. Bunlar azarlama, kızma yerme olduğu gibi aynı zamanda sevme sözcükleridirde. ‘Vay eşşeğin sıpasına bak yav, böyümüşde garşımda laf ediyo kerata’ gibi....
Eşşek o zaman hekesin olduğu kadar Zekere emmiminde eli ayağı, ulaşım aracı, yük hayvanı, nereye gitse onunla, onun için ona gözü kulağı gibi bakmakta.
Sen bugün nasıl arabana bakıyor, yağını suyunu eksik etmiyor, arasıra rektefeye götürüyorsan, o zaman, o insanlarda öyle bakacak tabi...tımar edecek ıslıkla...
Malın davarın suyunu, yemini kim verirse versin, Zekere emmi hergün birkaç defa girer, ötekiler ne ise de, eşşeğin yemliğine yeniden bakar, suyunu yeniden verirmiş, bir anlamda vefa borcu, ne de olsa eli ayağı...tarlaya, bağa bahçeye ulaşım. Bi ulaşım ki Melih Gökçek’in ulaşımından daha seri...
Amma eşşekte son zamanlarda bir hal var, eskisi gibi değil, huysuzlanmakta ve haftada en az bir kez Zekere emmiyi tekmelemekte, canını yakmaktadır. Ne yapsın emmi, tanıyanlar ve duyanlar bilir Zekere emminin meşhur ve belki de kullandığı tek bir küfürü var, dişlerini sıkar, sadece dil ve damak arasından okkalıca; ‘’dinini s......ğim demekten başka.
Eşşek, karanlık sığırlığın hemen başında, ilk giriştedir, bak işe bak ,eşşek baş köşeyi kapmıştır, ama yinede adama tekme atmakta. Adam ikinci kez, suyunu vermekte, yemini vermekte, üstelik ikincisinde yemine arpa yada kepek katılmakta, ama o ne yapar, emmi çıkarken bacaklarına tekme savurur, hem de kaç tane... Vay eşşek vay ....
Bu durum son zamanlarda sıklaşmakta, hadi haftada bir düşürüyorsun adamı, tabi bu durumda eşşeğin suçu yok, orda Ali ürkütmekte, (hani ben olsam ben bile ürkerim) ama bu sefer niye böyle yapmaktasın ula mendebur...
Ula ne dedim ben, Ali dedim değilmi; Ali.
Ha işte Ali, şimdi akan sular durmalı, insanoğluda bir düşünmeli, hele bu Zekeralin Ali olunca, la valla bunda bir bit yeniği olmasın, yoksa niye durduğu yerde eşşek adamı tekmelesin. İt iken it bile yal veren sahibine saldırmazken, eşşekdeki bu tutum niye....
Ali daha sonra başkalarına anlatır bu durumları hınzırca, eh, o anlattığına göre ben niye anlatmıyayım, sizden saklı tutacak değilimya...
Ali her dayağı yedikten sonra, intikam ruhuyla yanıp tutuşur, biliyor ya bir de babası ne zaman sığırlığa girecek, o, hemen babasından önce girer sığırlığa, saklanır eşşeğin yemliğinin altına, iki elinde iki deynek, yani sopa, tam pozisyonda, ortalık hem karanlık, hem de Zekere emminin gözünün feri yayaş yavaş çekilmekte olduğundan seçemez her karartıyı, adam yemi döker, suyu verir, sırtını sıvazlar, yalancıkdan da bir şaplak sırtına arkasına bakmadan, baksada karanlık, tam çıkacak, peş peşe çifte, hem bacaklarına hem de kalçasına... bir daha, bir daha...Can havliyle nasıl demesin adam; ‘kör olasıca, soyka kalasıca, dinini s....ğim’ diye.

İşte böyle sürer gider Zekere emmi ile Ali’nin halleri. Biri rahmetli, diğerinin kulakları çınlıyasıca...
Devam eder de ben devam edemiyeceğim;
Birincisi, yattığı yerden doğrulsa, bana, gel yanıma, beni millete malamat ettin, dinini s....ğim dese, hadi bu ne ise de...
İnterneti varmı bilmem ama ya birisi bu dediklerimi –gerçek olmasına gerçek de - Ali abiye yetiştirse.....
Vah halime benim...