Az önce son günde geçti ömrümden, bilemeden değerini
Sen gittin
Sonbaharın başımda geldin
İlkbaharın sonunda gittin
Sonbaharımı ilk ilkbaharımı son yaptın
Solan yapraklarını arattın sonbaharın
Defteri kalemi sırdaş
Efesi tekeli dost yaptın gittin

Gönlümü kaptırdım sana biliyordun
Seni sevdiğimi biliyordun
Aşkım diyemeden gittin
Ela gözlerine tutkunum
Buğday sarısı saçlarına
Tebessümüne hayranım taparcasına
Diyemeden gittin
Gömdün beni dizelere

Dilimden kopan her kelam
Ezber oldu bir sonraki dizeye
Gözlerinin yeşilinin yasında
Yağmur yağdı şehre
Yağmur kar oldu saçıma
Karlar taş oldu başıma
Yollar çöl oldu karşımda
Derman kalmadı dizlerde
Bak az önce son ışıkta söndü şehirde
Bıraktığın şehirde uyku problemi çekenler var
Her baktığı yerde seni görenler
resimlerini koynunda taşıyanlar
Kalbindeki nüshasına rağmen
Her an seni arayanlar var
Seni seven bir yürek var
Bu şehirde
Işıklar sönse de
Kalbinde umudu sönmeyenler var
Bu öyle bir şehir ki nice sultanlar geldi geçti
Sildi bir bir
Senin ela gözlerine doyamadı bir
Âşık olmayacağım naraları atan beni
Mecnun eden seni
Bu şehirde sevdi