Bir tanemdi…
Halimin dirliği, nefesimin şenliği,
Ruhumun mizan şahitliğinde kefilimdi

Nihayet dünyaya
Teşrif ettiğinde masun bir sabinin
Nasibi muvacehesince nefesleniyordu

Henüz beş günlükken
Annesinin şefkatine muhtaçken
Hakkı olan sütü dahi ememeden, annesinden
Ayrılmak zorunda bırakmıştı kaderin sırlaşan hikmeti

Beş günlük bir çocuk
Meşakkatin, yokluğun, gına getirdiği
Bir iklimim terennümünde çan çekişiyordu

Babası, sinesinde
Şefkatin kıtlığını yaşayan bir insandı
Çalışmak zorunda olan bir ter akıtan candı

Bir zaman sonra
Sersefil olan bu çocuk, konu komşunun
Yardımıyla babasıyla evlenen yeni bir anneye kavuşmuştu

Lakin her ne sebepse
İnsanın fıtratı mı neyse, bu çocuk yine
Hor ve hakir görülerek şefkatten uzak aştırılıyordu

Ne yapsın zavallı
Sığınmak için bir kucak, bir himmet beklediği
Sığınakların serinliğinde hıçkırıklarını sunuyormuş

Bir zaman sonra yine
Annesiz kalmak zorunda kalmış, çaresizliğin
Alıp götürdüğü, nefeslerin tükendiği bir sebeple

Altı yaşına kadar
Sersefil bir hayatı İliklerine kadar
Yaşamak zorunda kalırken, yine yeni bir anne gelmiştir

Evlerin şenliği,
Mahzunluğun bittiği, sevginin
Serdedileceği bir umut içine girilerek

Nispeten palazlanan
bu garip kız çocuğu en çok hasretini çektiği
Sevgi ve şefkatin bulunduğu iklimlere özlen duymaktaydı

Bir candı,
Hayat şayet yaşanacaksa
Bunun için vardı, onsuz bir hayat cehennemi yaşatan andı

Ana(lık)
Edebilmek Anayı
Önceleyerek vehimleri silmektir

Bir
Mefkûrenin özlemiyle
Nefeslenerek erdemliliğe gülmeyi bilmektir

Nisa
Kimliğinde en mücerret
Çekişmelerden beri durabilmeyi becermektir

Lakin bilinir ki
Yine en geçimsiz olan
Hemcinsiyle sürekli çekişmeyi yaşayandır

Evveli bir kız,
Sonrası bir gelin, ilerisi anne olan bu
Değerli varlık bir zaman sonra kaynana olmayı tadacaktır

Her bir açılımda
Sosyolojik açılımlar o kadar enteresan
Cereyan edecektir ki şaşmamak gayri kabil olacaktır

Derken bu kız çocuğu
Hem cinslerinin esirgendiği yozlukta
Nefes almaya çalışarak yaşmak zorunda bırakılmıştır.

Kime ne desin,
Derdini kime söylesin
Ellerini dahi açamadan sinesinden

Dünyaya
Gönderen Rabbi celile
Sukut ederek halini sessizce arz etsin

O tertemiz teni
Dağlanmamış mı kolları
kırılmamış mı, aç sefil bırakılmamış mı

Korkuyla
Derdini anlatmak dahi
Esirgendiği anları kayıta alan yıllar çok olmuştur

On altı yaşına
Henüz bastığında sırf kurtulmak için
Saf ve zavallı olan, idraki pek bulunmayan

Yarının kaygısından
Soyutlanan, an geldiğinde ben ne yapayım
Diyecek kadar duyarsız kalan bir gençle evlendirilir

Lakin
Nihayetinde bir gelindir
Sessizliğin izlerinde nefeslenerek edep öncelenir

Ne hal edilir
Ve nede sual, sofra kur ve nihayet kaldır,
Bulaşıkları vakitlice mutfaktan yıkayarak kaldır

Mahalle
Çeşmesinden
Su taşınarak, hayat içinde yıkanacak

Evet,
Gelin olmuştu
Analık elinden kurtulmuştu

Lakin elti
Ve görümcenin
Hışımlarından kurtulmamıştı

Çünkü
Hiçbir kudreti
Olmayan zavallı olan insanlardı