Kötü insan korkuya itaat eder, iyi insan sevgiye. -Aristoteles |
|
||||||||||
|
Yorgun bir akşamın ardından Gecenin siyahına teslim olurken ışıklar Ben ruhumun sessizliğini yaşıyorum Yalnız rıhtımlarda Sessizlik Ve beni terk etmeyen deniz Tüy gibi hafifim sanki Serilirken denize Yakamoz terk etmiş denizi, olsun Ben, Yıldızlar Senin için bir araya gelen bütün sözcükler Aydınlatacak bu gece denizi Belki beni yok sayacak zaman Sadece sen olacaksın Karşımda Senin adın dolduracak bu zaman dilimini O zaman, Sessizlik lütfen Çünkü seni düşünüyorum Sadece sen olmalısın Belki denize izin veririm Şu deli dalgalarla paylaşabilirim, seni Bu gece hangimizin rengi daha koyu Denizin Benim Ya da senin hayalinin Sadece seni düşünmek istiyorum Sadece seni Şu arabalara, insanlara Havlayıp duran köpeklere Bağırmak istiyorum Sessizlik lütfen. sessizlik
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Melika, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |