Ben bir dünya yurttaşıyım. -Sokrates |
|
||||||||||
|
... Kar yağıyor -ki kar gönlümdür benim. Onu severim. O mu çarptı beni böyle dersin, belki de ellerin. Korkuyorum ışığı yakar mısın? Yada hayır! Nefes al sadece başımın üstünde, sonra git, nefesin bende kalsın. Yada hayır! Vazgeçtim. Nefeste alma; ruhumu şımartmasın varlığın. Ve alışmasın kokuna sol yanım.. Yıldırım düştü gözlerime. Şimdi silik bir not gibi bakıyor çehresine aynanın. Yabancı bir kadın ve yabancı bir kadının yabancı eli gibi, öylece duruyor saçları elimde çoktan gitmiş bir aşkın. Üzerime zimmetli acılarım var, bağışla beni, senden önce kurtarılıyor diye yangından bir zamanlarım. Senin kıskandığın ve kıvrılıp içine sus payı bıraktığın tüm bu zamanların içinde aslında ben hiçbir zaman ben olmadım. Kendim gibi gülmedim bir sevdanın özünde, sevebileceğim kadar sevmedim. Sınırlarında gezindim şehvetin, sustum ve gizlendim. Soyunmadım hiç, kendimden başkasıyla sevişmedim! Dokunuşlarını çaldım, yastığımda gizledim üzerimde gezinen ellerin. . Çığlıklar topladım, ve arsız arzular. Uyanır gibi uyandım her aşktan ve şehir değiştirir gibi oldu ayrılıklarım… Gittin… Oysa hala duvarımda salınıyor gölgeden ellerin. Uzatıp işaret parmağını yaramın tam ortasına “sen kimseyi sevemezsin” deyişin.. Şimdi kim yazacak bu şiiri ve nedir sebebi şiirde geçen bu adamın gidişinin? Bitmiş miydi bir aşk, yoksa oyun muydu her şey? Belki de alt yazısıydı tüm bu cümleler izlenen her hangi bir filmin? Peki sevmiş miydi adamı kadın, yoksa adamın derin yarıkları mıydı sebep “sevilmiyor sanışları”nın. Aşk şarkıları söylenen bu odada ölüm çığlıklarını da tonlayabilen bir yazgının hangi noktasında mutluluğa inanmalıydı kadın? Ve baki kalacağına bir sonraki durakta binecek olan adamın?… Yalan söyledi diye gözlerim, bıçağı sokup en derinine, affetmediğin bu bedenden gitmek için soyuyorum derimi, yeniden doğup başkası olabilmek için. Fısıltılarımdan çaldığın ihanetin üstüne and içerim, yataktan kalkıp yüzümü yıkadığımda tükendi bende kalacağını varsaydığın cesaretim. Ve aşk terk etti beni az önce… Kadının gözleri kadar yabancı bir adamın hayaletiyle seviştim, bu yüzden arası boş durur tırnak içlerimin…
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Beste Sultan K., 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |