bana yalnızlardan bahsedin,
çok şey mi istemişlerdi sizden,
koca bir miras mıydı istedikleri,
pahalı takılara mı takıldılar peşinizden,
dünyayı mı istediler yoksa,
vermediniz,
tek istedikleri,
bütün bir sevgiydi.

yalnızları anlatın bana.

cömert sandıkları için
avuçlarını açmışlardı,
tanrıya yakarır gibi,
diz çökmüşlerdi önünüzde,
bir dilim ekmeği dilenircesine,
sevdanız için eğilmişlerdi,
öylesine içten,
yürekten,
ölürcesine,
anlamadınız.

bana yalnızlardan bahsedin.

elleri ellerinize henüz değmişti,
öyle âniden çektinizki kendinizi,
özgür bir kuşum ben !.. mi dediniz,
ne dediniz ?
hiç belli değildi,
öylece uçup gittiniz,
rüzgârınızla yok ettiniz sevginizi,
sonra dönerek çevrenize,
suya, havaya, toprağa,
savurdunuz küllerini.

bana yalnızlardan bahsedin.

acısından, kederinden, çaresizliğinden,
gözyaşlarından bahsedin bu sevdanın,
sevdasını açamayan dillerden bahsedin bana,
acıktıkça kahır yiyen,
susadıkça sevdasını içen,
umutsuz yolcunuzdan söz edin bana,
kimdi bu sevdanın galibi?
konuşun artık, konuşun lütfen!

bana yalnızlardan bahsedin.