..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
"Denemeler"de gördüğüm şeyi Montaigne'de değil, kendimde buluyorum. -Pascal
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Deneme > Yaşam > Gülgün Karaoğlu




18 Ekim 2007
Acaip Fikirlerim Vardır Benim…  
Gülgün Karaoğlu
Uzun yıllar önce… Bilgisayarlar tek tük, on kişilik ofislerde bir adet olarak yerini almışken… Hali hazırda teleks, teleteks revaçtayken… Faks makineleri onların yerine göz dikmişken… Ve fotokopi makinesinin ihtişamı göz kamaştırıken…


:BDHH:
Acaip fikirlerim vardır benim…

Uzun yıllar önce… Bilgisayarlar tek tük, on kişilik ofislerde bir adet olarak yerini almışken…
Hali hazırda teleks, teleteks revaçtayken… Faks makineleri onların yerine göz dikmişken…

Ve fotokopi makinesinin ihtişamı göz kamaştırıken…

Demiştim ki bir gün ofiste, fotokopi, bilgisayar ve faks makinelerini birleştirmek gerek…
Düşünsenize ne büyük kolaylık olacaktır insanoğluna!...

Epey bir gülmüşlerdi bana!

Gün geldi… Gülümsedim ben de kendi kendime… Vay be, dedim, o kadar da komik değilmiş yani düşüncen…

Evlilikler süreli bir akit olsun, diye söyler dururdum… Eee… O da gündeme geldi son günlerde…

Şu an sıralamak istemem ama, masaj koltuklarını bile düşünmüştüm önceden…

Kimlik numaralarını da, ki amacım daha çok da sağlık amaçlıydı, kan grubu, alerjiler gibi bilgileri de barındırmasıydı…

Yok! Yok… Reklam değil amacım… Hani vardır ya, ben demiştim diyen tipler, yok onlardan değilim ben!..

Başka fikirlerim de var benim, budur ki diğerlerini anlatma nedenim, güler yada kızarsanız eğer, bir referans olsun istedim…

Eğer bir yetkim olsa, sürücü kursları gibi evlilik ve ebeveyn olma kursları açar, bunlarda başarılı olamayanların başarısızlıklarının giderilmesini sağlardım ki, sağlıklı bireyler olarak sağlıklı ilişkiler ve başarılar elde edelim!

Ve eğer yetkim olsa, sünnet gibi, tüm kız çocuklarının sağlıklarını koruyabileceği yaşa geldiğinde, haddim değildir yaş veremem, ama diyelim ki doktorlar 14 dedi, o yaşta zorunlu olarak kızlık zarlarının doktor tarafından imhasını isterdim!

Evet! Evet yanlış okumadınız! Kızlık zarlarının imhasını!

Kızlık zarının var oluş amacı, ki, Allah’a en çok inanan kişiler bunlara en çok neden karşı çıkar, asla anlayabilmiş değilim! Allah hormonlarımızla yarattıysa, var olan hormonları yok saymak, Allah’ın yarattığını yok saymak değil midir ki, bu da sonuçta Allah’ı yok saymaktır ki, Allah yolunda gidiyorum derken, O’nu yok saymak nasıl bir inançtır, inanın ben anlayamıyorum!...

Neyse… Konuyu saptırdım… Elimde değil, ters bir orantı var, denk geldiğimde benim de tersim dönüyor!...

Kızlık zarının amacı, Yaradan tarafından, kız çocuklarının üreme organları mikroplardan korunsun diye, gayet de anlamlı bir şekilde düşünülmüştür…

Kız çocukları gerekli temizliği ve özeni kendilerine gösterebilecek yaşa gelene kadar, sağlıklarını korumakla görevli olan bu zarlar, Allah nereden bilsin ki, sağlıklarını koruyayım derken, Allah adıyla diyerek yine aynı zar nedeniyle öldürülüp, defnedilecekler!...

Amaç… Araç… Karışmış arkadaşlar!...

Şimdi diyeceksiniz ki, neyi çözümleyecek?

Vallaha bence bir çok genç kızın ölümünü engelleyecek, ilk etapta!

Vaktiniz varsa lütfen okuyunuz, yok ise, şiiri atlayıp geçebilirsiniz, çünkü yalnızca bir dipnot görevi görmektedir…


Zehra,
On beşindeydi
Daha.

On beş
Mavi boncuk
Diziliydi
Ak çocuk
Gerdanında...

Yeni yakılmış
Kına kokuluydu
Ak çocuk parmakları...
Daha yeni yaktıydı anası
Kurban bayramında...

Dalardı,
İğne oyası işlerken parmakları,
Zehra,
On beşlik hayaller kurardı.

Daha hiç gitmemişti
Zehra,sinemaya.
Yarın öbür gün
Evlenince,kocası götürürdü,
Anası öyle söylemişti!

İşlerken oyasını,
Sinemayı düşlerdi,Zehra,
İstanbul’u düşlerdi,
Şöyle yağız bir kocası olunca
Yarın öbür gün,
Kısmet bu ya,
Belki hepsini görecekti!


Ak çocuk parmakları,
Bir kuşluk zamanı,
Toplarken çalıları
Aş ateşine,
Yetemedi,Zehra’nın,
Kırk beşlik koca
Mehmet Emmi’yi itmesine.

Mehmet Emmi,
İri cüsseliydi...
İyi semirmişti,
Kurbanlık koyun satardı
Büyük şehirlerde...

Bir kuşluk zamanı,
Zehra’nın on beşlik hayallerini de sattı,
Hoyratça...

Hunharca...

Sattı,on beşlik yaşamını...

On beş mavi boncuk
Dağılmış,
Çalılıkta...

Çığlık çığlığa...

Yeni kına kokan parmaklar
Yetemedi...

Namlusunu çeviremedi
Tüfeğin...

Tüfek babasının elinde,
Babasının gözünde
Namus! ...
........................................................

Zehra’nın babası
Yedi on beş yıl!

Aynı koğuştan biri söylemiş,
Hiç konuşmazmış,
Ne gece ne gündüz...

Omuzlarını sormamışlar!

Amcaları Zehra’nın,
Çıkıyor kahveye,
Geçiyorlar köy meydanından
Başları dik!

Omuzları dik! ...

Kırk beşlik koca Mehmet Emmi,
Bir başka köye göçtü...

Kurbanlık koyunlarıyla...

Yine semirik...

Yine et pazarında...

Anası,Zehra’nın,
Gözü yaşlı anası...

Yüreği yaslı...

Yüreği taş basılı
Anası,Zehra’nın,
Ahtı vardı,everene dek,
Her yıl bir mavi boncuk takacaktı
Zehra’sının boynundaki
Diziye,
Ak,kınalı kızını
Ya Rabbi
Korusun diye! ...

Üç beş mavi boncuk,
Zehra’nın anasının elinde...


Gülgün Karaoğlu
Ağustos 24/04




Evet… Yüzyıllardır salt bu nedenden öldürülen nice genç kızlar ki, ne anatomik yapısı anlatılabildi, esnek olabilir diye, ne de her canlıda var olabilen anomaliden dolayı hiç yoktu diye…

Hormonlarımız da var üstelik!...

Hormonlarımız ayıp olsa, ne diye, ki sözüm daha da çok da her şeyi Allah adına yapanlara, ki bu arada, bende inanırım Allah’ın varlığına, ama ben daha çok sevgi üzerine söylediklerini, insanlık olarak hayırseverliği, yargılamamayı, dürüstlüğü, yardımlaşmayı küpe etmişimdir kulağıma ki, O’nun var oluşu, kendi var oluşumu ve amaçları algılamama yol olmuştur, ne diye verilmiştir bize bu hormonlar, sormadan edemem!

Yok sayılacaksa, yok sayacaksak, yani vereni yok saymış olmuyor muyuz?

Namusun bacak arasında olmadığını anlamak lazım!

Anlamayanlara anlatmak lazım!...

İnsani şeylerin, yeter ki bir başka insana zarar vermesin, kabulünü öğrenmek lazım!

Namusun beyinlerde olduğunu…

Beyinlerimizi anlamsız namus takıntıları yerine, günlük yaşamdaki üretkenliğe yormanın gerekliliğinin… Bunu başarabildiğimizde ancak kişisel gelişimimizin tamamlanabileceğinin… Kişisel gelişim tamamlandığında ancak toplumsal gelişimin sağlanabileceğinin…
Toplumsal gelişim sağlandığında ise ancak vatansal bütünlüğün sağlanabileceğinin…

Bilinmesi gerekiyor, arkadaşlar!...

Sağlığı koruma amaçlı zar değil, beyinlerimiz ve yüreklerimiz koruyacaktır gerçek namusumuzu!

Bireysel… toplumsal… Vatansal…

Daha da önemlisi… İnsansal…



Gülgün Karaoğlu

Ekim,16/07

.Eleştiriler & Yorumlar

:: uyarı
Gönderen: ayşe kaya / , Türkiye
26 Eylül 2009
sayın gülgün hanım, yazınızın içinde Allah nereden bilsin ki, diye bir ifade vardı. bununla ilgili bir düzeltme yapmak istiyorum.Allahu Tealanın bazı sıfatları vardır, bunlardan biride ilim. yani herşeyi bilen, bu yüzden Allahın herhangi birşeyi bilmemesi söz konusu değildir. saygılar...




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın yaşam kümesinde bulunan diğer yazıları...
İlk Gece Hapı!..
Hayalleriniz Gerçekmiş Gibi Davranın...
Bizim Evin Halleri - 8
Dayanışma Dediğin Böyle Olur, Vallaha!..
Bizim Evin Halleri…4
Bizim Evin Halleri – 10
Yok Sayılan Dürtülerimiz...
Herkese Kendi Olmak Yakışıyor...
Kutlamıyorum "Babalar Gününü" Baba!..
Dengeleri Dengesizleştirmeyelim, Lütfen...

Yazarın deneme ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Sayın Mustafa Kemal Atatürk,
Birer Kırmızı Karanfil…
Bizim Evin Halleri…
Bizim Evin Halleri... 3
Haydi Bakalım…
Hiç Tereddüttüm Olmadı Ki!
Bizim Evin Halleri… 1
Bizim Evin Halleri… 2
Maia ve Sokak Sakinleri

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Görmeden Tanımak [Şiir]
Başlığa Ne Hacet! [Şiir]
Meltem Kaçtı Gözlerime... [Şiir]
Yüreği Avuçlarındaydı Adam [Şiir]
İsyanların Ayyukasında! [Şiir]
Eşek Gibi Bir Aşktı Bu! [Şiir]
Heybe Dedi Anne [Şiir]
Nasıl Özledim, [Şiir]
Utanıyorum, [Şiir]
Issız Bir Yoldu Seninki [Şiir]


Gülgün Karaoğlu kimdir?

1963 İzmir doğumluyum. Şiir yazmak gibi bir kaygım olmadı hiç. . . Bir şeyler yazarken form değişiverdi aniden, farkına bile varmadan ben. . .


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Gülgün Karaoğlu, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.