İzEdebiyat - Esin ARDIÇ - Öylesine Bir Akşamüstü

Durağan bir gündü, sahilde uzun bir yürüyüş yapmış, havanın nerdeyse kararmaya yüz tuttuğu saatlerde Bakırköy meydanından sahile doğru inen cadde üzerindeki çiçekliklerin kıyısına oturmuş sigara içiyordum. Hafta sonuydu ve oldukça kalabalıktı. Birden yoldan gelip geçenler durup, çevremde toplanmaya başladı. İzleyicilerin bakış noktası tam da arkamda bir yerlerde sabitlendiği için dönüp bakmakla bakmamak arası bir tereddüt yaşarken yanıma diz çöküp oturan genç elindeki telefonu gösterip:

"Bakışlarını kaçırıyor şımarık,çekemedim "dedi.

Merakım katmerlendi, dönüp baktım. Çimlerin ortasında iri yarı ve birbirinden gösterişli, cinslerini daha önce görmediğim ve bilmediğim iki köpek sahiplerinin yanında, doğal ihtiyaçlarını
giderecek alan belirlemeye çalışıyorlardı. Bir tanesi köpekten çok orta boy bir aslanı andıran heybette ve çalımdaydı. Onca kalabalık onları umur etmiş izlerken ne bay "sahip", ne de köpekler toplanan kalabalığı umursamıyor, herhangi bir tedirginlik ifadesi arzetmiyorlardı ama ben izleyen kalabalığın içinde olmak düşüncesinden rahatsız olup, kalktım yürümeye başladım yeniden.

Bir kaç mağaza vitrinine takıldım. Şu bir kaç günki sıcak dışında sezondan ben bir şey anlamasam da, yaz sezonu bitmiş, sezon sonu indirimleri başlamıştı. O vitrin, yok şu vitrin bakınıp giderken az ilerde bir kalabalık gördüm. Herkes toplanmış merakla ortadaki bir "şey" e bakıyorlardı. Ayılan bayılan mı var, ne de olsa sıcak ah vah diye düşünüp yaklaşırken bir baktım az önceki bay "sahip" ve köpekleri.

Bir düşüncedir aldı beni. Garip olan ben miydim,izleyici kalabalığı mı yoksa bay "sahip" mi? Diğerleri ne de olsa hayvandı ve o yüzden bu ikilemin dışında kalıyorlardı.

Düşünce boyutu bir: Bay "sahip", gezdirdiği iki hayvanın izlenme oranının yüksek oluşundan ve bu izlenme oranından pay edinebildiği için, daha açık ifadeyle, egosunu tatmin için mi o iki hayvancığı bu kadar kalabalık bir caddede gezdirmekteydi?

Düşünce boyutu iki: Bay "sahip" ilginç iki köpek yanında bir de yeterince tatmin olmuş bir egoya sahip olduğu için mi yol boyunca onu izleyen bu kalabalıktan rahatsızlık ve tedirginlik duymamaktaydı?

Düşünce boyutu üç: Bay "sahip" konumunda olmak, yani bir izlence olmak düşüncesi bendeki hangi duygu nedeniyle bana rahatsızlık vermekteydi?

Düşünce boyutu dört: Benim gözümle bakıldığında altı üstü doğal ihtiyaçlarını karşılamaya çalışan iki hayvanla bay"sahip" olarak görülen bu olayda benim dikkatimden kaçan ama insanları bu kadar cezbeden, olayı bir izlence haline dönüştüren nokta neydi?

Düşünce boyutu beş: Yoksa benim dışımda herkes çok derinlerden hayvan sevgisiyle yoğrulmuştu da ben bir sevgisizlik abidesi miydim?

Sonuç olarak; durağan bir günde hiç bir şeye "sahip" olamamışsam da , saydığım sayamadığım yada beynimde netleştiremediğim bir milyon soru işaretinin "sahibe"si olarak evime döndüm yürüyüşten.