Gözüne gün ışığı kaçmışlar nasıl uyurlar bilirsin.
Hani ışık sızdı mı bir kere kapaklardan içeri..
Düşlerinde sürekli huzursuz bir öğlen vakti.
Bir de yağmur tam da şafak öncesi…
Bütün gece nerelerdeydin ey bulutsu senfoni?

Ne zor gelir yaşamak kaçarak ışıktan,
               sudan korkarak,
     güneşle beslenip yağmurla yıkanan için..
Çünkü bilmezler perilere inanmayanlar
     kaç sözcükten oluşur buğulu bir pencere..
Var olduğunu bilirler perilerin fakat
     inanmazlar sözlerine
Bir de pek sever bunlar yağmurlu şiirleri
     bayılırlar kaldırımları keşfetmeye
          sağanak şemsiyeli bir günde…

Yine sabah kaçtı gözüme uyku perisi,
     Duyuyor musun sesimi?
Sen misin bunca gerçeği yükleyip kaçan düşlerime?