Hayatın darbeleri üst üste gelmişken
Nedir bu gözlerin çektiği diğerlerinden
Ruhun süpürgesi tıkanır yoğunlukta
Boşaltmak için artıkları
Açılır mecburen gözlerin kilitli kapıları

Anıların silsilesi ışık hızında açıp kapar
Sonlanmamış filmin perdelerini
Dolmaya başlar göz altındaki çukur
Perdenin bir sıcak bir soğuk
Karışık esintisinde

Yer kalmayınca bir kaç saniyede
Gülümsüyormuşçasına yanaklar şişer hafiften
Derdi genişletmektir yatağını
Diğer yandan göz kapakları aşağıya iner
Destek olma arzusunda koşar yardıma
Son çare alt dudak üstekine yapışır
Taşırmamak için bir damlasını
Ama nafile engellenemez bu saldırı
Aklen kalben vücut desteğiyle karşı koyma çabası
Bilinçaltı karşısında
Yine bir adım atamadan evine dönecektir
Sevgiyi taşıyan insanoğlu duygusuna yenik düşecektir

Şiştikçe şişer göz altı,
Neden dayanmak ister son noktaya
Anlam da veremezsiniz
Sıkışan ruhunuzdan çakar şimşekler
Gürültüsüne dayanamaz
Yırtılıverir anıların üzerine çektiğiniz zar
Artık engel olamazsınız bu baskına
Ve işte yağmur zamanı
O zaman fark edersiniz ki
Bunlar sağanak hüzün gözyaşları
Karşınızda insan hayatının en acı hatıraları...