Hayat kovalarken karanlığı üzerime
Yalnızlığın boğuk sesi yankılanır göğsümden
Yüreğimde malum doğmamış periler uçuşur
Hayalsizliğin baskınında sönen alevle
Bir bir düşer yatağıma görünmez cesetleri
Oysa siz canlılıklarına muhtaçsınızdır
Boyutsuz sıkışmışlığınızda iliklerinden sarılarak
Ufacık pencere aralığından gökyüzünü işaret etse
Beni zamana, yanına, taşıyabilse dersiniz

Farkındasınızdır varlığında yoktur bu acizlik
Sınırsız sandığınız gücünüz onsuzlukta tükenmiştir
Düşlerinizdeki eksikliği adeta hırpalar sizi
Meleklerin evrensel güzelliği aranamaz olur şarkılarda
Yorgunluğunuzun üstüne hiçliğin çığı çöküverir
Hayatı sevmek yetmez dolgun yüreğinize
Yeraltının akışında tutunacak bir söğüt dalı
Yaşamdan sizi ıssız kıyıya çekmeli
Gökkuşağının dibindeki vakitli bir molada
Sadece onlu duyularınızın serbest olabildiği uyku
Nehrinizin durağanlığına son verir ardından...