..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Öyle yaşamalısın ki ölünce mezarcı bile üzülsün. -Mark Twain
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Deneme > Toplum > Necat Dilaver




18 Ocak 2005
Yalnızlık ve Kent  
Necat Dilaver
Kentler yalnızlıklarımızın anıt mezarlarını yapabileceğimiz alanlara sahiptir, o kadar. Bazen bir insanın kalbi, bazen kalabalık bir mezarlık, bazen belediye otobüsü, bazen gece yarısı toplaşan tinerci çocukların mutluluğu, bazen steril bir mağaza...


:CCIB:
Nedir insanoğlunun kentleri kurmasının nedeni? Yalnızlık.
Şehrin o vurdumduymaz yapısı çare olabilir mi yalnızlığımıza. Ya da daha şiddetli mi yüzümüze vurur sonsuz yalnızlığımızı. O sokaklar hep yabancı değil midir ne kadar geçersek geçelim. Bilmez miyiz aslında kimsenin bize bakmadığını, umursamadığını. Neden mezarlıklar şehirlerin en güzel yerindedir. Bugün biri daha ölse değişir mi bu şehir.
Şehir mi yalnızlaştırır veya yalnızlıktan kurtulma çabasının sonucu mudur kentler.
Yalnızlık kaçınılmaz da bunu ispat için mi kurulmuş kentler veya kentlerin o karmaşasında dolaşan yalnızca yalnız bedenlerimiz mi.
Büyük bir para çekme makinesine benzemez mi şehirler. Kartını sokarsın şifreni yazarsın -yalnızlık- borcunu ödersin -ölerek- şifreni değiştirirsin -kaçmak için-
Her an ölebilmek değil midir şehirlerin marifeti. Yalnızlık değil midir ölümün kentsel adı.
Yalnızlıktan şikayet eder gibi şikayet etmez miyiz yaşadığımız kentlerden. Ya da o büyük kentlerde yalnız kalmak mıdır bizi korkutan.
Kentlerin getirdiği varoluşçu yabancılaşma yalnızlığı doğurmaz mı zaten.
Varsa eğer hayatımızın bir anlamı bunu ancak bu kalabalıklar içinde bulabiliriz. Yok; aslında hayatımız çok anlamlı da bu kalabalık izin vermiyor o anlamı bulmamıza!!!
Ne kadar çok insan var benim gibi çaresiz ve yalnız. Ne kadar çok insanın üstüne basabiliyorum bu kentte. Hiç uğraşmayın, yalnız yaşanır bu hayat, yalnız . İster dağ başında ister koca bir şehrin en kalabalık stadyumunda.
Kentler yalnızlıklarımızın anıt mezarlarını yapabileceğimiz alanlara sahiptir, o kadar. Bazen bir insanın kalbi, bazen kalabalık bir mezarlık, bazen belediye otobüsü, bazen gece yarısı toplaşan tinerci çocukların mutluluğu, bazen steril bir mağaza ev sahipliği yapar yalnızlığımızın anıtsal mezarlığına.
Kentlerde yaşamak yalnızlığın en kolayı
Kentlerde yaşamak yalnızlığın en sancılısı
Kentlerde yaşamak yalnızlığın en insancılı
Kentlerde yaşamak yalnızlığın en sonu
Kentlerde yaşamak yalnızlığın sağlaması
Kentlerde yaşamak yalnızlığın yalnızlığı yaşayana yabancılaşması
Kentlerde yaşamak yalnızlığın steroiti
Yok galiba kentlerde yaşamak aslen yalnızlık demek.



.Eleştiriler & Yorumlar

:: Neden mezarlıklar şehirlerin en güzel yerindedir?
Gönderen: S.Aylin Antmen / İstanbul/Türkiye
23 Ocak 2005
Belki de kendini yalnızlığın medeniyeti sanan şehre, yalnızlığı öğretmek için. Hani bir kuş bakışı kadar yalnızdır yokluk şehrin kasvetli havasında, yoksa her köşe başına tüneyen kalabalıkların adı mı yok olmuştur ?! İyi yakalamışsınız.

:: haklısınız
Gönderen: Kâmuran Esen / Bolu/Türkiye
22 Ocak 2005
Merhaba Sevgili Necat Dilaver; Yalnızlık ve kent yaşamı hk. tespitlerinize katılıyorum.O kalabalıklarda bile yalnızlığı yaşıyoruz.....Yazınız ilk bakışta çok karamsar, melankolik gelse de; vardığınız sonuçlara katılmamak elde değil...Güzel bir yazıydı..Sevgiyle kalın..Kâmuran ESEN




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın toplum kümesinde bulunan diğer yazıları...
Yalnızlık ve Ölüm
Yalnızlık ve Mutluluk
Dene - Me
Yalnızlık ve İnsan ve Daha İnsanlar
Öylesine...
Yalnızlık Ne Zaman Fark Edilir?
Yalnızlık ve Portakal Kabuğu
Değişim...
Yalnızlık ve Aşk
Açlık...

Yazarın deneme ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Aforizmalar - Aşka
Seni Seviyorum: Dünyanın En Saçma Cümlesi.
Ben...
An'sal Yaklaşımlar
Sevemeyen Üşür...
Aforizmalar - Hayata
Sevmediğim Kelimeler
Hey Hayat...
İnsan/ Mutlak İnsan...
Yapılacaklar...

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Aç Aşk... [Şiir]
Umut Yok... [Şiir]
Umut Var... [Şiir]
Melanin [Şiir]
Yaş ve Aşk... [Şiir]
Hüzün [Şiir]
2022, Prozac [Şiir]
Yaşlı... [Şiir]
Gülüş... [Şiir]
Aşkın İspatı Hüzün [Şiir]


Necat Dilaver kimdir?

Ara-yış. . . Şiirde, öyküde ve yaşamda; 'ara' da kalma ederi: Arayış. . .

Etkilendiği Yazarlar:
Umut, ekmek, sömürü, tanrı, insan, hayat, hüzün...


yazardan son gelenler

yazarın kütüphaneleri



 

 

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Necat Dilaver, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.