Kurt uludu
Issız vadinin dibinde,
Kanadı hüzün yüklü kelebek
Kondu gülüşümdeki güle
Dost acıyla elele...

Dondu pınarımın ince suyu,
Kırağı düştü ayaz yüklü sabaha
Dudağımda adı yandı
Fay hattında deprem beklerim dost...

Bıçak sırtı bir sızı saplandı yüreğime
Yıldızın biri vurdu gitti
Eksildi bilmediğim evlerde ışıklar
Dostun gecesi karanlık...

Ay parçası yüzünde
Görememişim acı biriktirdiği gülüşleri
Evreni sığdırdığı yüreğinde
göz göz odalara saklamış acılarını
Dize dize kanıyor dostumun şahdamarı...

Karanlığa teslim sokaklarda
Serseri bir kaç haykırış yırtıyor zamanı
Gül yüzlü dostun yanağında
Parıldıyor saf inci taneleri...

Rüzgar yaladı sana dönük yüzümü dost
Yalınayak koşuyor umudum
Dimdik karşıla acının kapısında beni
Ayalarıma sindi gücünün kokusu,
Yakala parmaklarımı
Yaşama dair bildiğim ne varsa
Avuçlarımın içine hapsettim senin için...

Gözyaşını öpüyor içimdeki küçük kız
Yarınına yeter inancım
Yaşama uyan dostum benimle...

DOST
BU GECE YÜREĞİM SENİNLE...