Sen Bilmezsin Beni


Hayatında hiç tiyatro yapmadın sen.
Hatta hiç tiyatroya gitmedin bile.
Sahte yüzlerle kaplı, otuz yedi ekran bir televizyona müptelaydın sadece…
Onun içindir ki, sen bilmezsin gerçekleri yaşamadan anlatabilmeyi!
Sen bilmezsin yarışı sonuncu bitirip,birincinin mutluluğunu hissedebilmeyi!

Hayatında hiç yemek yapmadın sen.
Hatta hiçbir yemeğe bir tatlı kaşığı olsun tuz atmadın.
Süslü servis tabaklarından,her öğün başka bir şeyler yemeği marifet bildin.
Oysa yemeğin tadı, çekilen zahmetten ileri gelir!
Onun içindir ki,sen bilmezsin lezzetli yemekleri!

Hayatında hiç kaldırımlarda işsiz güçsüz sürtmedin sen.
Herhangi de olsa, hep bir işin vardı senin.
Renkli fularlar takıp,aydınlatılmış koridorlarda yürüdün.
Öyle ki senin amirin bile olmadı,sen zaten hep en üstteydin!
Onun içindir ki,sen bilmezsin sorumluluk duygusunu!

Hayatında hiç aşık olmadın sen.
Sadece birilerini beğenirdin,fiziki görünüşleri hoşuna giderdi o kadar…
Yalancı gülümserdin,sever gibi yapardın.
Oysa bir kez olsun sevda yüreğini yakabilseydi bu kadar tutarsız olmazdın!
Onun içindir ki,sen bilmezsin el ele yürürken yaşanan mutluluğu!

Hayatında hiç dert dinlemedin sen.
Pozitif olmanın yollarını öğreten kitaplar okurdun sadece…
Oysa negatiftin her an,her dakika.
Uyurken bile hiç masumluk taşımazdı halin!
Onun içindir ki,sen bilmezsin derdi paylaşmanın anlamını!

Hayatında hiç geçmişi özlemedin sen.
Hep yarınlara bakmak istedin.
Oysa varlığı oluşturan temel öğe yaşanmış anılardır.
Sen bunu anlayamadın…
Onun içindir ki,sen bilmezsin bir anıyı tekrar hatırlayınca coşkulanmayı!

Hayatında hiç tanımadın beni sen.
Sadece her gün aynı kaldırımları kullandık.
Aynı metronun aynı penceresinden izledik geçen durakları…
İndiğimiz yerde hayata ayrı yollarda devam etsekte,aynı havayı soluduk bir müddet!
Onun içindir ki,sen bilmezsin beni!