Yapma! Bunu bana yapmakalbim. Karanlıklara düştüm kaybettim yolu, uçuruma gidiyorum, fırtınaya karşı dur kalbim.
Haykırırcasına yalvarsam da 'dur' diye, nafile. Fırtınayla bir olmuş ruhum. Gözyaşlarım fırtınanın yağmuru sadece. 'Güneşim ol' desem gelir mi sence!...
Sevgilim;
Bilmem ki nasıl anlatsam sana çektiğimi, nasıl yok hissettiğimi kendimi..
Ne tarifsiz acılar verirmiş, nasıl yakarmış bedenini insanın yokluğun. Çıraya düşen alev topu misaliymiş sensizlik.
Sigaranı kibritle yaktın az önce, o 'ben' im işte, sigaran ve kibritin. Aniden yandım, yavaş yavaş kavruluyorum. Gece olmadan göremezsin dumanımı. Öylesine yanıyorum ki sesizlikte, bitmekten korkuyorum.
Ben de herşey gri artık, oysa sevmezdim hiç griyi. Sen gittin renkler terk etti hayatı. Her yer karanlık, bilirsin karanlıktan da korkarım çocuklar gibi, gel ışığımı geri ver artık.
Gözlerinde belirsiz bir bakış var. Adı yok gözlerinin bende bu bakışla. Tanımıyorum gözlerinin bu halini, korkuyorum.
Söz vermiştik sonsuzluktan sonra buluşmaya, ruhlarımız bulurdu birbirini, onlar bütünün iki yarısıydı hani?
Kıyametler kopuyor içimde, benden gayrı. Yüreğim çırpınan bir kuş, kanadı kırık bir minik serçe, küçüğüm, canım çok yanıyor.
Kavruldu bedenim, dokunduğun her yer yanıyor tenimde, bense yanmış, kül misali avuçlarında, savrulmaya hazır esen rüzgarla. İzin verme sevgilim, kapat avuçlarını ne olur, seninle kalayım.
Senden başka sevdaı alır mı sanıyorsun yüreğim! İmkansız sen dolu hücrelerim, iliklerim, kanım, ruhum, tenim, kalbim.
Ruhum çıkmadan çıkaz bu sevda benden, ruhumu geri ver meleğim.
Cennet senin kokunda saklı ve gözlerinde cennetin manzarası, beni cehennemde yakma sevgilim...