Babam beni o sevmedigim hala ogluna sözlediginde henüz 18 yaslarindaydim, nedense bana ne düsündügümü hic sormamisti. Almanyada yasiyorduk. Bende meslek yapiyordum. Abim ve birde kardesim vardi. Ben evin tek kiziydim ama yinede babam beni o kadarda elüstünde tutmazdi. Her zaman otoriter bir insandi. Annem dahil evde hepimiz ondan korkardik. Söyledigi hic bir seyi tartismak mümkün degildi. Bir gün beni amcasinin torununa, yani ayni zamanda halamin torunu olur, beni sözlediler. Hic itiraz etmedim , hem korkuyordum hemde
Ne yapacagimi bilmiyordum. O söz olayindan sonra iki yil iznim yok bahanesiyle Türkiyeye gitmedik. Cünkü nikahimiz kiyilmisti coktan ve gider gitmez dügünümüz olacakti. Aslinda kuzenim iyi biriydi belkide ama yinede onu sevmiyordum. Dahasi kocam olacagini her düsündügümde ondanda nefret ediyordum. Benimle ayni kaderi paylasam bir arkadasim daha vardi. Onunla saatlerce konusurduk. Birbirimize destek olmaya calisirdik. Anneme defalarca söyledim, ama malesef oda istememesine ragmen babama karsi koyamiyordu. Neyse iki yil sonunda azap günleri gelip catmisti sonunda . Artik Türkiyeye gidiyorduk. Dügüne ........

Üc gün boyunca anneme yalvardim babami ikna etmesi icin. Sonunda son kozumu oynamaya karar verdim. Anneme gelinlik giymektense ölmeyi yeglerim dedim. Annem babamla konusmak icin yanina gitti. Abim ve kardesim disari gezmeye cikmislardi. Evde yanliz biz vardik. Ben odamda annemin getirecegi haberi bekliyordum. Nihayet aci haber en kötü haliyle geldi. Babam cildirmis gibi odaya daldi. Ne söyledigini anlamiyordum. Sadece evlenmiyecekmisin diye sordugunu hatirliyorum. Ona evlenmektense kendimi öldürürüm daha iyi dedim. Gerisini hatirlamiyorum. Kendime geldigimde , o gün üzerime giydigim abimin bana hediye aldigi gömlegim kann icinde kalmisti. Agzimdan burnumdan damlayan kanlari annem silmeye calisiyordu. Bir yandan agliyor bir yandan da kizinin aci kaderini yazan babama ve onun akrabalarina lanetler yagdiriyordu. Bir süre yatagima ciktim ve uzandim. Ne olacagini merak ediyordum . Ne kadar zaman tavana bos bos baktigimi hic hatirlamiyorum. Babamin odaya girmesiyle birden korkuyla firladim. O iri gözleri yuvalarindan firlamis gibiydi. Ama bu defa kendini tutyordu. Bana kalk hazirlan cikiyoruz dedi. Ilk kez ona soru sorma cesaretinde bulundum. Nereye? Diye sordum. Bana gayet sakin bir sekilde halamlara gidecegimizi ordan enisstem ve sözlümle avukata gidecegimizi söyledi, bosanmak icin. O an aman allahim bu gün benim bayramim dedim. O kadar mutluydumki sonunda babam vazgecmisti. Ama yinede vekaletle halletmek varken beni halamlara niye götürdünü anlayamadim. Ama önemli olan dügün olmayacakti. Hemen üstümü degistirdim. Tam cikarken abimler geldi. Onlarada bizimle gelecegini söyledi. Avukattan sonra hep beraber üc kardes gezmeye gidecektik.Istanbulu gezecektik. Babam abimlerin gelmesini istemedi nedense . Ama abim kuskuluydu. Israr etti ve beni yanliz birakmadi. Kardesimide alip pesimizden geldi.
Halamlara vardigimizda her kes cok sakindi. Bir saat kadar oturduk ama babam konuyu hic acmadi. Enistem her zamanki gibi cekilmezdi.Uyuz uyuz konusuyordu. Abimlerde saskin saskin oturuyorlardi yanimda. Abim her zaman saygili ve itaatkar bir cocuktu. Herseye ragmen babama hep anlayis gösterirdi, asla kimseye kizmaz, kimseyi yargilamazdi. Babamin gözdesiydi bu yönden. Cünkü hic sorun cikartmayan bir cocuktu. Ama erkek kardesim yasar aksine cok asi bir cocuktu ve sürekli babamdan dayak yerdi, genelde alman arkadaslarinda kalirdi. Tam alman kültürü ile yetismis bir cocuktu. Belkide babama karsi gelebilen tek insandi o, yedigi onca dayaklara ragmen. Babam bir süre oturduktan sonra cayini bitirdi ve ayagi kalkti. Abimlere isaret ederek ” hadiyin kalkin gidiyoruz” dedi. Bende ayagi kalktim. Ama babam benim gelmeyecegimi söyledi. Burasi artik benim evimmis. Burda kalackmisim. Bana dügünde yapmayacaklarmis. Yani beni öylesine birakacakti. O an anladim diriste her zaman kapisi acik olan bir oda daha vardi, oraya genelde kadinlar gecer otururdu. Ama bu gün nedense odanin kapisi kapaliydi. Demeki o odayi benim icin hazirlamislardi. Aman Allahim oan ölecegim sandim. Orasi sanki halamin evi degilde bir cehennem yeriydi. Delircek gibi oldum. Abime baktim caresiz ve yalvaran gözlerle. Abimlerde anlamisti olanlari. Babami ikna etmeye calisiyordu. Birden sesler yükselmeye basladi herkes bize bagiriyordu. Abim bir yandan babama laf anlatmaya calisiyor , bir yandan sa enistemlerin hakaretlerine maruz kaliyordu. Enistem ve ortanca amcam abime küfür ediyor herseyden onu sorumlu tutuyorlardi. Güya beni o etkilemis. Halbuki istemesede bir gün bile karsi cikmamisti babama. Birden bire ortalik karismisti, herkes abimi disari cikarmak icin itip kakiyordu. Oan her seyin bitecegini sandim. Abiiiiii diye bir ciglik attim. Cünkü benim ondan baska dayanacak hic kimsem yoktu. Enistemler, amcamlar evdeki hala kizlari sürekli babami kiskirtiyor. Bu namus meselesidir diyorlardi. Ya kalacak yada ölecek dedi bir ara enistem. Aslinda beni sevdiginden degildi beni kendine gelin almak istemesi. Onun tek istedigi oglunu almanyaya göndermek. Tek sebep Almanya sevdasiydi.

Her sey bir anda gelisti. Abim cigligimi duymus beni kolumdan cekip kapiya dogru yürümüstü. Kararliydi beni ordan kurtaracakti. Ama o an enistemler hepsi bir elden abime vurmaya baslamisti. Abimin üzerindeki gömlek kan icinde kalmisti. Saskin bir sekilde olanlari izliyor hareket dahi edemiyordum. Bir film gibi onlari izliyordum sanki kardesim de kapinin önünde saskin bir haldeydi. Gözümüzün önünde babam da dahil hepsi abime vuruyorlardi. Abim birde can havliyle onlari geri itti. Güclü iri yari bir erkekti. Futpol oynadigi icin cok saglikli bir vücüda sahipti. Onlari itekledigi an bana dönerek “ Kac hemen kac “dedi. Hic bir sey düsünmeden kapiya firladim. Kacmaliydim bu tek firsatimdi. Kardesimde bir yandan abimi korumaya calisiyor bir yandan da beni izliyordu. Biliyorum isteseydi o gün abim hepsinin agzini burnunu kirar dayak yemezdi. Ama o kadar saygili ve mülayimdiki ki büyüklerine el kaldirmiyordu. Birisi eniste, biri amca biride en sevdigi Babaydi. Kapidan tam cikmistimki halamin kizi kolumdan tuttu. “ nereye gidiyorsun Kahpe”
Dedi bana . O an yetisen kardesimin yardimiyla ona bir tane vurdum ve merdiyvenlerden asagi dogru kosmaya basladim. Mahalleye indigimde her kes sesleri duymus ve disari cikmisti. Üzerimde hic para yoktu, paralarimizda, kimliklerimizde abimdeydi. Karsi apartmanin icine saklandim ve abimleri bekledim.Nefes nefese kalmistim. Hayatimda ilk defa böyle bir sey gelmisti basima. Sanki iki düsman aile carpisiyordu. En acisida babam bizim karsimizdaydi. Ilk kardesim cikti, ardindanda abim. Hemen yanima cagirdim onlari. Tam birbirimize sarilmistikki abimle. Bir kadinin cigligi sessizligi bozdu. “ Kosun kosun kaciyorlar, aha iste orda karsidalar”. Bu bagiran amcamin baldiziydi. Babam firladi yanki bahceden belliki orda soluklaniyordu. Birden hisimla firladi bize dogru geldi. Hedefi abimdi. Gözleri patlak patlak olmustu. Sanki o an babam degildi o. Ondan nefret etmistim ilk kez. Onlarla bir olup biricik kizini harcamaya kalkmisti. Babam bu defa bütün siniriyle abime vurmaya basladi. Abim hic karsi koymuyor aksine kurban gibi önünde durmus ona vurmasina seyirci kaliyordu. Burnu kirilmisti. Agzi burnu kan icinde kalmisti ama babam yinede doymuyordu, abim bizim karimamamiz icin uyardi bir kac kez. Kendini bizim icin babamin öfkesine siper etmisti. Sadece baba yapma yeter diyordu. O an anladimki abimin sabri cok büyüktü. Hic karsilik vermiyordu ona, oan bile sagisinda kusur etmiyordu. Ama babam sakinlesmek yerine büsbütün delirmisti. Vurdukca vuruyor, yinede yorulmuyordu. Sokaktaki herkez 28 yasinda bir admin babasindan nasil dayak yedigini izliyordu. Babam beni korudugu icin abimi sucluyor ona karsi geldigi icin onu öldürecegini söylüyordu. Güya namuslarina leke sürmüsüz biz hemde biz. Babam nihayet kendini kabetmis ve yerde duran büyük bir kayaparcasini eline aldigi gibi yerde yigili yatan abimin üstüe dogru kaldirdi. O an gördügüm manzara anlatilamayacak kadar korkunctu. Bir baba hemde hic sucu olmadigi halde öz be öz oglunu öldürmeye calisiyordu. Eline aldigi o büyük tasla oglunun kafasini parcalayacakti. Enistemse ona engel olmak yerine öldür öldür namussuzu diye bagiriyordu. Kimse bir sey yapmamisti o ana degin. Bir an allahim daha kötüsü ne olabilir dedim kendi kendime? Daha son kelimem dudagimdan yeni cikmistiki, sorumun cevabini almistim akabinde. Manzaraya dayanamayan kardesim deli gibi firlamis ve babami tutmustu boynundan. Ona tasi yere birak diye bagiriyordu. Kardesim daha 18 yasindaydi ve abimden cok farkliydi. Onun aksine sinirlendimi gözü hic bir sey görmüyordu.Zaten oda benim gibi babami pek sevmezdi. Onun icin tek baba vardi oda abimiz Yüksel. Recep babami boynundan yakalamis kolunun altinda kafasini sikistirmisti. Tasi birak diye bagiriyordu. Tas babamin elinden düsmüstü. Manzaraya o kadar kitlenmistimki etrafta konusulan olan hic bir seyi bu gün bile hatirlamiyorum halen. Bu defada bir ogul babsini öldürmekten bahsediyordu. Abim kardesimi bu halde görünce ayga kalkti ve babami kardesimin kollarindan almaya calisti. Ona brak onu recep diye bagiriyordu. Recep ise kendini kaybetmisti iyice. Birak abi birakta öldürmek nasil olur göstereyim oya. Abimi ilk defa böyle görmüstüm. Recep birak onu , o bizim Babamiiiizzzzz. Recep nihayet babami birakmistiki bu defa amcamin cigligi bozdu bir anlik siskunlugu. Tam her sey bitti derken amacam elinde bir tüfekle “ yetisin abimi öldürüyorlar” diye bagirdi ve silahi atesledi….

O gün amcamin tüfegingen cikan kursun abimin kolunu siyirdi. Neyseki o kör kursun hedefini bulamamisti. Herkez donup kaldi. Kimseden ses cikmiyordu artik. Abim arkasina bakmadan yanima geldi, sanki hic bir sey olmamis gibi. Her yeri kan revan icindeydi. Gücü iyice tükenmisti. Ne kadar israr ettimsede direk evimize gittik.Hastahaneye gitmedik. Kimsenin basini belaya sokmak istemedi abim. O istedigini almisti beni kurtarmisti gerisi umrunda degildi sanki. Eve gittik, olanlarin hepsini anneme anlattik. Annem her zamanki gibi sogukkanliydi. Yine bizi korudu, bizi destekledi. Sanki o izleri silmek ister gibi dus aldik. Üzerimi giyindikte sonra abimin yanina odaya gittim. Her ikimizde yasadiklarimizi düsünüyorduk dakikalarca yanyana oturduk tek bir kelime dahi etmeden. Abim bir ara hacer bana sigara getirsene dedi. Cok sasirdim cünkü evde bir tek babam sigara icerdi. Abim kaleciydi. Asla sigara icmezdi. Ama o gün yasadiklari o kadar agir seylerdiki belliki careyi sigaraya siginmakta bulmustu. Ona bir sigara yaktim, tabi kendimede.



Olayin ertesi günü hemen Almanyaya döndük üc kardes. Bir daha ailede hic kimse bu konuyu acmadi. Babamlar bizden bir kac hafta sonra geldiler.Yillarca mecbur kamadikca babamla ben konusmadik. Babam yaptiklarindan cok pismandi, bir daha hicbirimize el kaldirmadi. On yil sonra evlendim hemde sevdigim biriyle. Bu gün cok mutluyum Allahima sükür. Artik babamla da aramiz düzeldi. Beni artik sevdigini biliyorum. Baba sevkatini ilk kez evlenince hissettim. Halamlarla hic görüsmedik sadece babam konusuyor onlarla. Abimse benden bir yil kadar önce evlendi. Karisina deli gibi asik. O günlerin bir tek izi kaldi bizde. O gün yaktigimiz sigaralar. O günden beri abimde bende sürekli sigara iciyoruz. Yillardir kendimizi zehirliyoruz. Birakmak bir türlü mümkün olmadi. Abim bu yüzden solunum zorlugu cekiyor. Ve sigaraya basladigi yil Futbolu birakmak zorunda kaldi. O cok sevdigi futbool hayatini bitirdi. Icimdeki tek aci bu. Abim benim icin, benim haytim icin canini ortaya koydu. Belki ölmedi ama sagligindan ve futbol askindan vazgecti. Gecen yil enistemin felc gecirdigini duyduk. Allah biliyorya hic üzülmedim.

Ve yillar gecmesine ragmen ben abimin zaman zaman benim icin yaptiklarini unuttum. Ama abim hic bir zaman o gün yaptiklarini basima kakmadi.



Canim abim,seni cok seviyorum. Bu gün mutluysam eger bu senin sayende. Sen o gün bana

bugünkü mutlu hayati verdin . Bu yüzden dilimde abimde olsan, kalbimde babamsin benim