devir, para devri!.dedikten sonra, bu gün başımıza gelen bir olayı anlatmak istiyorum.

bir şeyler almak için mahallenin meşhur zincir marketlerinden birine uğradık. uğradık diyorum, çünkü iki kişiyiz: ben ve eşim!..uğramaz olaydık!..

aldığımız üç kalem şey 40 Lira 10 kuruş tuttu. eşim koskocaman gibi görünen ama son zamanlarda pul olan bir 50 lira uzattı kasiyere... 10 kuruşunuz bulunur mu, dedi kasiyer. eşim bende yok, sen bir bak dedi,bana..eğildim çantamın içine, 10 kuruş bulmak için..çantamda ne var ne yoksa yaydım önüme; bula bula 5 kuruş buldum!..çantamın minicik bir iç cebi var, oraya saklanmış meğer!..saklambaç oynayan minicik çocuklar geldi aklıma!..hani olur olmaz yerlere saklanırlar, bul bulabilirsen!.bulduğunda da bir sevinç kaplar içini; aynen öyle!..bulamamak korkun kaybolur; mutluluk duyarsın...şimdi diyeceksiniz ki, altı üstü 5 kuruş; ne var bunda bu kadar sevinecek!..insanız işte, ne zaman sevinç duyacağımız, ne zaman üzüleceğimiz belli mi olur!..

neyse, uzattım kasiyere, bulduğum 5 kuruşu!..olmaz dedi kasiyer, 10 kuruş lazım!.sevincimin peşinde koşarken, bir baktım bulamadığım 5 kuruş için 50 Lirayı bozmuş bile kasiyer, uzattı elimize!..
kırık kırık oldu koskocaman 50 Liramız!..:))

eşim, küplere bindi!..

haklıydı bence...üç beş gün önce alsaydık aldığımız şeyleri, 20 lira tutacaktı belki; şimdi olmuş 40 Lira 10 Kuruş!..yani, üç beş gün geç almanın ceremesi çok ağır geldi bize!..zincir market, 20 Lira 10 kuruş kazanmak yetmemiş gibi, 5 kuruşun peşine düşmüştü!..

iyi ki 1 kuruşlar kayboldu piyasadan!..eminim, 1 Kuruş için de bozarlardı 50 lirayı!..