Gırgır, şamata ile geçen yıllarımı aşırı özledim. Aniden gelişen her komik olay dakikalar boyu ağzımı toparlayamama sebebimdi.

Mesuliyetten mesul tutulmadığım laylaylom çağlarımı iyi ki dün gibi hatırlıyorum, diyerek sizleri o günlerime misafir etmek istiyorum.

Benden iki yaş küçük yeğenim en yakın arkadaşımdı. Yaş takıntımın hiç olmayışında en güçlü etkendir kendileri. Doğumu sayesinde çocuk yaşta teyze oluverdim. Düşünsenize 3, 5, 15, 25 yaşlarımda da teyzeydim. Şu anda 57 yaşımdayım "abla" diye hitap ediyorlar, vallahi yadırgıyorum.

Dalından kopan koca bir yaprağın süzülerek bir beyefendinin kafasında Adem örtüsüne dönüşmesi, gösterimi başladıktan sonra girdiğimiz bir filmde uzun süren bir gece sahnesine yakalanmamız, en kötüsü o karanlıkta birbirimizi kaybetmemiz, uzun süren uğraşı sonrası buluşabilmemiz ama kısık ayarda kahkaha atmayı beceremediğimizden kovulmadan kendimizi dışarı atmamız, paramızın boşa gidişini, filmi seyredemeyişimizi bile umursamamamız ne kadar güzeldi.

Büyüklerimizin öfkeli olduklarındaki sert yüz ifadeleri, hızlı nefes alış verişleri, bizim keşfettiğimiz, onların bihaber oldukları tiklerine ne demeli.

Aman Tanrım pişmanlığa bürünmemiz gerekirken nedense pişkinliğe dönüşüyordu her seferinde ruh halimiz.

Meğer çok sevilsek de yoruyormuşuz bizimkileri en çok da rahmetli babam ve eniştemi. Bunları biraya getirmeyin, rahat durmuyorlar, derlerdi. Ben evin 10 yıllık bir aradan sonra gelen en küçük çocuğu, sonbeşiği, yeğenim ise ailenin ilkgözağrısı torunuydu ve ilk erkek bebeğiydi.

Yaşarlarken hiç aklıma gelmedi yaramazlık yaptığımız o günler için özür dilemek ama adım kadar eminim ki dinler, başını sağa sola sallar ve "boş boş konuşma da git mutfağa yardım et ablanlara" derdi canım babam.

Eniştem de ablama seslenip "Ne pişireceksin kardeşine söyle de hemen gidip alayım. Aç gönderme çocuğu", derdi.

Hatıralar; geçmişin her anıldığında çiçek veren, kökü bizde olan ve hep sağlam duran, yaprakları yeşil kalan ağaçlarıdır.

İyi ki ortak yaşanmışlıklarımız ve asla unutamayacağımız, sevgilerinin sıcaklığını kalbimizde hissettiklerimiz var. Hayatımızda iz bırakan herkese sonsuz teşekkürler.