Firar ettiler, evet evet hem de hiç iz bırakmadan, kaybolup gittiler, zamanın ve de mekanın derinliklerinde adeta sırra kadem bastılar... Gazeteler yazmadı, televizyonların haber kanallarında tek kelime etmediler. Edemezlerdi de zaten... Neden? Çünkü firar eden benim terliklerim.

Ara, ara bul. Hanıma sor, çocuklara sor, dur bir de kendine sor bakalım, belki bulursun. Hani demişler ya arayan terliğini de bulur, Mevla’sını da... Tabi ki öyle değildi canım o söz, terliği oraya ben koydum. Tatil günleri benim ayaklarda çoğu zaman çorap olmaz. İşte o zaman o firar eden terlikler devreye girer ve ayaklarımı sıcacık sararlar, en azından, daha önce sararlardı...

Hanıma seslenirim çoğu zaman, onun da cevabı aynıdır her durumda ’’Nereye koyduysan, nerede çıkardıysan oradadır.’’ A benim hatunum, ben zaten nerede çıkardığımı bilsem, sana sorar mıyım? Hemen bulur ayağıma geçiririm...

Tekerleme söylesem belki bulur muyum? Hani var ya ’’Şeytan aldı götürdü, satamadan getirdi.’’ yok yahu! O da olmaz... Eski zaman ’’Bebek firarda.’’ diye bir film vardı... Hıh! O da bir şey mi? Terlikler firarda, terlikler, hadi onları bulunda görelim...

Evi karış karış taramam lazım. Nereden başlasak, diye düşünürken ’’Başlasak dediysem ben başlayacağım.’’ ilk önce yatak odası kontrol edilsin. Yatağın altına bile bakarım yani, hiç üşenmem. Sonra banyoya bak. Orada da çıkmadı mı salonu dolaş bir kere baştan aşağı... Koltukların altına girmiş olabilir... Hay Allah hay! Şarkı söylesem belki daha kolay bulurum ’’Ah nerede vah nerede bir bilen olsa ah nerede, taşıdım hamal gibi ben terlikleri ah nerede.’’

İkisini ayrı yarı yerlerde bırakmış da olabilirim. Nereden bu kanıya vardım? Daha önce de böyle durumlar olmuştu da oradan. Birini bulsam, öbürü de kopar gelir, beni bulur gibime geliyor... Tabi ikisini de aynı yerde bırakma ihtimalimde kuvvetli... Tam böyle canım terlik, cicim terlik diye dolaşırken, ayağıma takılmasın mı... Ama, o ne, birisi burada... İkincisi de buradadır mutlaka Ahmet... Eğilip bakayım yatağın altına. Evvvvetttt! İşte budur. Bir daha kaybetmem inşallah deyip, ayağıma geçiririm... Çok zor ama yine de ...