Kusursuz sanarak kendimi,
En büyük kusuru işledim,
Ve seni kaybettim.

Kusursuzluğun imkansızlığını,
Sensizliğin iç yakıcı acısını hissettim,
Büyüdüm artık,
Hadi dön bana.

Kafamı yastığa koyduğumda,
Her an olduğun gibi yine aklımda,
Ama artık öfkem ne sana ne de hayata.
Yalnızca bana, çocukluğuma.

Artık ağlamıyorum, ağlayamıyorum sana,
Gördüğümde, duyduğumda, hissettiğimde seni
Kalbim acıyor yalnızca.
Bir ateş topu çöküyor kalbimin üzerine,
Ağır çok ağır…
Nefes alamıyorum kimi zaman,
Kimi zamansa yakıyor topun ateşi,
Yanıyorum, kül oluyorum,
Yine sana esiyorum içimdeki fırtınayla.