Pazar günü, köye gittim. Annem ağlıyor. “Ne oldu dedim?” Üzgün üzgün, “Oğlum, köyün mezarlığına saldırıda bulunmuşlar. Mezarları hep kırmışlar. Gidip bakalım. Babanın mezarına da bir şeyler yapmışlar mı?” dedi.
     Ben, üzülmemesini hemen gidip bakacağımı söyledim. Kız kardeşim ve teyzemin kızı Müjgan Abla ile arabaya binip Güvercinlik Köyü Mezarlığı’na gittik. Annemi üzüleceği için evde bıraktım. Hem yaşlı, hem kalp ve tansiyon hastası. Üzüntüye gelmez. O nedenle evde kalmasını istedim.
     Mezarlığa girdiğimizde hayretler içinde kaldık. Neredeyse hemen bütün mezarların yanında bulunan vazo biçimindeki suluklar kırılmıştı. Bazı mezarların uç kısımları da darbe ile yara almıştı. Yani kırılmıştı.
     30’a yakın mezarın sulukları yok olmuştu. Amaç ne idi? Kim kırmıştı bunları? Veya kimler kırmıştı? Adeta organize bir saldırı gibi geldi bana… Önce çocuk işidir dedim. Ama belli ki gecenin ilerleyen saatlerinde birileri gelmiş ve korkunç eylemi gerçekleştirmişti.
     Kızkardeşim “Çocuk işi değil bu. Baksana bayağı bir güç kullanılmış. Ya balyozla; ya da ağır bir cisimle vurularak kırılmış. Çocuk işi değil bana göre” dedi. Haklıydı bu görüşünde…
     Babamızın mezarına gittik. Şükür ki ona dokunulmamıştı. Ama ne olursa olsun diğer mezarlara yapılan bu hareket saygısızcaydı ve çok yanlıştı…
     Dualar okuduk… Babamızın mezarını temizleyip, yıkadık… Çiçekleri suladık… Yandaki sulukları doldurduk. Diğer mezarları gezdik. Durum gerçekten içler acısıydı…
Olayı duyan mezar yerine koşuyor gördükleri manzara karşısında tepkilerini ortaya koyuyorlardı…Kızgınlık, küfür, bağırmalar, çağırmalar… Ama olan olmuş, yapılan yapılmıştı… Çirkin bir saldırıya maruz kalmıştı köy mezarlığı…
     Sabah Beyarmudu Belediye Başkanı Sayın İlker Edip, Güvercinlik Köyü Muhtarı Tufan Zararsız, polis yetkilileri olay yerini incelemişler. Tabii herhangi bir bilgi elde mevcut değil. Kimin veya kimlerin bu çirkin saldırıyı yaptığı bilinmiyor.
     Her kim olursa olsun, kim yaparsa yapsın bunlara insan demeye dilim varmıyor. Hayvan diyeceğim ama hayvanlara da ayıp olacak. Çünkü hiçbir hayvan böyle bir işi yapmaz.
     Ölülere saygı duyulurdu önceden. Maalesef şimdi o saygı da kalmadı. Oysa orada yatanlar, bizim ecdadımız, geçmişimiz, büyüklerimiz, çok değil daha 20 -30 yıl önce bu köyde yaşayan, bu köy ve köylüler için çalışan, mücadele eden babalarımız, annelerimiz, ağabeylerimiz…
     Hangi akla hizmet edilerek böyle yapıldı? Mezar taşlarından ne istendi? Hani derler ya bazen “Dinimizde böyle bir şey yok.” diye… Farz edelim ki yok. Be hey akılsızlar!… Be hey cahiller!… Be hey vicdansızlar!... En azından o suluklar bir işe yarıyor… Mezara ziyarete gelen cenaze yakınları o suluklara, kuşlar faydalansın diye su koyup dolduruyorlar… Kuşlar da gelip oradan su içiyor… Bundan daha güzel bir düşünce olur mu? Yaz sıcaklarının başladığı bu günlerde, bir canlının susuzluğuna çare bulması kadar güzel bir şey olur mu? Yobazlığın, gericiliğin bu kadarı da olmaz doğrusu…
     Köyde de bütün gün bu olay konuşuldu… “Mezarda dahi rahat bırakmıyorlar”, “Ölülere saygı da duymaz oldular”, “Yazık, bu nesil nereye gidiyor böyle?”, “Yarın da kendileri ölmeyecek mi? Ölüm kendilerinin başına gelmeyecek mi?” şeklinde yorumlar yapılıyordu…
     Muhtarla da konuştum olayı… “Kimin veya kimlerin yaptığı bilinmiyor. Polis araştırıyor. Bir görgü şahidi var mı yok mu, o soruşturuluyor. Belediye Başkanı da olayı takip ediyor. Gereken ne ise o yapılacak” diyordu…
     Ne olursa olsun… Yapılan bir saldırıdır. Geçmişlerimize, ecdadımıza bir saygısızlıktır…
     Hadi kendimize saygımız yok, birbirimize saygımız yok… Hiç değilse ölülerimize olsun saygı duyalım… Onları mezarlarında olsun rahat bırakalım…
     Umarım, polisimiz bu çirkin olayı gün ışığına çıkarır ve suçlu olanlar en ağır şekilde cezalandırılır…
     Tüm Güvercinlik Köyü’ne geçmiş olsun diyorum…