Uzak bir geçmişi, göz ardı edemeyecek adamadır bu şiir.
İçinde fırtınalar, doludizgin
Yaşamında soneler dolu hikayesi.
Yıllar geçti.
Umudu hüznü ve değişmeyen bir baharı yaşadı.

Bambaşka bedenlerde nisanın iklim günlerini aradı.
Anlattığı izler elbette silinmeyecek yaşamı içinde.
Kızgınlıkları olacak, ondan istedikleri olumsuzluğa.
Duramıyordu nisan olanlar.
O evliydi.
Neyin getirisini istiyordunuz ki ondan?
Her nisan farklıydı, onun gözünde
Adı bir soyadı nisan, yani bir nisan.
En gizlisi, huzuru olan.

Yazdığım dizelerde aslında o yalan söylüyordu.
Yeminlerle, seni bundan daha çok sevemem diyenler hani?
Yeminlerle girer, arayışlarla bedenlere.
Bilmezler mi aitti o en sevdiği eşine?
Zaman geçiyor, farklı boyutlar meridyenlerini aşıyor.
Hepsi de nisan, adam sende.
Bu bahar da ne hani?
Seç seçebilirsen çiçek kokularının ayracında
Kimi şeftali, kayısı, badem, erik, elma
Yüreğe; hüküm vermek zordur biliriz!
Nisanı yaşayanlar da…