Bir varmış bir yokmuş. Günlerden bir gün padişah ava çıkmış. Avda kimsenin olmadığı bir yerde bir kulübe görmüş. Veziri ile kapıyı çalmışlar, tek başına bir kız kapıyı açmış. Padişah “Annen baban yok mu?” diye sorunca kız “Var efendim” demiş. Peki neredeler diye sorunca kız “Annem biri iki etmeye, babam ise 10’u bin etmeye gitti efendim” demiş. Padişah “Ama bu evin bacası eğri” deyince kız “Bacası eğri ama dumanı doğru çıkar efendim” demiş. Padişah “Bir kaz göndersem yolar mısın?” deyince kız “Hay hay efendim, memnuniyetle” demiş.

Saraya döndüklerinde padişah vezirine bu kız ne demek istedi git öğren demiş. Vezir tekrar kulübeye gelip kıza ne demek istediğini sormuş. “Annem biri iki etmeye gitti derken ne demek istedin” deyince kız bir kese altın istemiş. “Annem ebedir efendim, doğum yaptırmaya gitti” demiş. Vezir “Peki baban için 10’u bin etmeye gitti derken ne demek istedin?” deyince kız yine bir kese altın istemiş ve “Babam çiftçidir efendim 10 eker bin alır” demiş. Vezir “Bu evin bacası eğri dumanı doğru çıkar demekle ne istedin” deyince kız yine bir kese altın istemiş ve “Benim gözlerim şaşı efendim, padişahımız onu demek istedi, bende gözlerim şaşı ama doğru görürüm demek istedim” demiş. Vezir “Peki padişah bir kaz göndersem yolar mısın deyince niye hay hay efendim, memnuniyetle dedin?” diye sorunca kız yine bir kese altın istemiş ve “Padişahımız sizi gönderdi ben de sizi yoluyorum efendim” demiş.

Şefika ÜNAL (17 Ocak 2014)