"Usun ve deneyimin aksaçlılarınki gibi, ama yüreğin masum çocuklarınki gibi olsun." -Schiller |
|
||||||||||
|
Çocukken mahallede manav bir komşumuz vardı. Bir gün bir köpek gelmiş manavın önüne yatmış. Manav akşama kadar sebze meyve satmakla meşgulmüş. Akşama doğru “Yazık karnı aç galiba, yiyecek bekliyor” diye düşünmüş. Akşam geç vakit olmuş, manavı kapatacağı esnada köpeğe biraz yiyecek vermiş. Manavı kapatıp, köpeğin boynuna bir ip bağlayıp, köpeği alıp evine getirmiş. Bir evin giriş katında yer alan karşılıklı iki daire manava ve kardeşine aitmiş. Kardeşi ise dairede oturmadığı için boşmuş. Manav “Çok güzel bir köpeğim oldu” diyerek köpeğe sahiplenmiş ve boş daireye köpeği koymuş. Köpeğin önüne ayrıca yiyecek bırakmış. Köpek gece hava kararınca başlamış ulumaya. Ama öyle böyle bir uluma değil, mahalleyi rahatsız edecek şekilde uluyormuş. Komşular rahatsız olmuş, bakmışlar ki bu köpek sesi değil vahşi bir kurt sesi, “Sakın kapıyı açmayın, saldırır” demişler biri birlerine. Köpek bulunduğu evin penceresinin demirlerini ısırıp, ısırıp bükmüş. Mahalleli korkmaya başlamış. Manav kendide korkmaya başlamış. “Ben onu köpek sanıp sahiplenmiştim” diyormuş. “Eyvah ben şimdi ne yapacağım” diye düşünüyormuş. “Benim manavın önündeyken uysal bir köpekti. Verdiklerimi yedi, boynuna ip bağladım benimle geldi. Boş daireye koydum kapıyı kapattım, hiç saldırmamıştı, kimse de bu kurt demedi bana. Manava gelip giden müşteriler oldu, onlara da saldırmadı, kimsede bir şey demedi. Bende güzel, uysal bir köpek diye sahiplendim. Neyse ki bana da saldırmadı. Önüne koyduğum yiyecekleri yedi, geç vakit olunca bağırmaya ve ulumaya başladı.” Köpek Uluyor, bağırıyor, pencere demirlerini ısırıp, ısırıp büküyormuş. Sonunda nihayet pencere demirlerini kırıp kaçmış. Manav “Herhalde gece karnı aç saldıracaktı, karnı doyup kapalı yere koyunca korktu ve geç vakit oldu hiç kurt görmediğim için kurdu köpek diye sahiplenmişim. Gece kaçmasaydı insanlara saldırabilirdi, iyi ki gece kaçmış” diye düşündü. Sakın çocuklar gördüğünüz her hayvana köpek diye yaklaşmayın. Köpek olsa da olmasa da bilmediğiniz, tanımadığınız hayvanlara yaklaşmayın. Büyük insan bile kurt ile köpeğin ayrımını yapamıyor. Birini ısırsaydı kuduz hastalığı geçirilirdi, Kurtların hatta köpeklerin dişlerinin dibinde kuduz mikrobu olur ve kuduz çok kötü bir hastalıktır. Kurt manavı ısırmadığı halde manav 40 gün aşı oldu ayrıca mahalleye korku saçtı. Kardeşi belediye reisiydi kurdu köpek diye koyduğu daireyi de ayrıca ilaçlattılar. Ayrıca bilmediğiniz tanımadığınız insanlara yaklaşmayan, herşey gördüğünüz veya göründüğü gibi olmayabilir. İyi güzel sandığınız ya da öyle görünen şeyler kötü olabilir. Unutmayın... Şefika ÜNAL (18 Ocak 2013)
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Şefika Ünal, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |