Ne seninle, nede benimle başlamayacaktı bu satırlar. Başka düşlere olta atacağım bu gece. Yeni aldığım ayakkabıların canımı acıtması bile daha çok düşündürüyor beni şimdi. Acılar düşündürür kendini.

Düşlerim var elbette, ama ben yokum, içinde birbirimiz olan bütün düşlere. Bu yüzden, birkaç satır şiir yazarak geçiştireceğim bu zamanı ağırlığınca...duracağım kısaca burada. Kısaca içimi parçalayan kelimeler pazarlayacağım bir anlamda..Yüzüne karşı değil, yüzündeki karşı kıyıya. Kendi yüzümle...

Bir yığın işe yaramaz cümle..kamp ateşi yakılmış tenimde yüzüme kapaklanan..alev mavisi bakışlar altında, oldukça eprimiş bir şekilde..duracaksın kısaca orada. Sürekli yüzüme baktığını, sürükleyerek tekrarlama safhasında. Anlamış gibi yapıp, susacağım. Ne sen olacaksın, ne de ben..birarada..Yüzümdeki yüzüne dair..Birkaç kendini bilmez kelime..Nasıl başladığını bilmeden..Kendi yüzünü doğuracak herşey..Hiç yüzünden.

...
Herkes sevmez benim kadar bu uzaklığı, /Takvimde koparılmamış günler durur, /Bir çocuk zemheri vakti, /Ben beklerim, /O uyur...aşk değilse de bu..bilirim benim yüzümden..sonra, sana döner yüzünü zaman, anlatır bana.. iki duvarın kesiştiği noktada, kapatır gözlerimi, dinlerim...

Dağınık bir ev gibi yüzün şimdi, dumanlanmış bir sevişme..ve yüzümde bıraktığın dağınık kırkyama..zamana soğuyan.. Alıntılı bir hayatın, dar koridorlarında yaşamaya dair..kendi halinden içedönük bir ifadeyi değiş-tokuş ederek kimseye göstermeden..Derli-toplu bir sisteme ayakizi bırakmadan, (sistem nedir bilmeden, bilinen sistemden burun bükerek..) usulca terkederek kendini..ve sadece senin gözlerinde yer ettiğimi, düşündürmeden bana bu hayat..terkederek gözlerinden kendimi...yüzümden kovdurana dek..hangi fırtınadan daha sessiz..

Şimdi soğuk mevsimler zamanı..peşinden gidilen bir serüvenin kısık sesleri ardında. Ne çok derdi vardır elle tutulmayan bir yüzün. Herşey onun yüzünden olur, dokunulmayan gözyaşlarını rüzgarda kurutan bir yüzün. Nasıl, niçin, neden sorularını aynalara saklayan bir yüzün. Benim göremediğim, benim dışımda, benden habersiz, onarımsız bir yüzün. Yüzüm kadar acıya dayanıklı. Benim yüzüm.

Herşey benim yüzümden oldu..benim bile ulaşamadığım bir hiç yüzünden..Hiç yüzünü gördün mü, karanlığın.. Kaç kez seviştin hiç yüzünle..Kırılan hayallerinle kaç soğuk odada, kaç kez bir hiç yüzünden barıştın..Sonrasız ve yorgun..kendine ait sandığın gerçek yüzünle..kaç kez karşısına çıktın hayatının, ‘gerçek sevda’ büyüsüne kapılarak..kaç kez öldün hiç yüzünden, benim yüzümden, kendi yüzünden..olmayan..kaç ölüm eder, bu hüzün...

Neden bu kadar düşündürür beni bilemem..gece dediğin zaman, neden gökyüzü soyunur karşımda..aynalarda bir başka bahar..sevdanın anlamına ‘lal öpüşler’ yakışır. Sabahlar senden önce yapar makyajını..senden önce uyanır yüzün..yüzüne, senden önce tarih düşürür zaman...körpe bir utangaçlık ellerin..titredikçe..

Kandırır kendini sonuçta..ne derse kim, kim nasıl emrederse karşısındakine..Ne seninle, nede benimle olmayacaktı..sonuna kadar başlanılan, sonuna kadar gidilemeyen bir gece için. Böyle sonlanmayacaktı yaşanılanlar..(ne kadar yaşanıldı, neden, niçinlerle sürüp giden bir hayata sataşmalar yığıntısı..) Böyle başlamayacaktı iç kanamalar..böyle durmayacaktı..

Şimdi, bu çıplaklık giyinilmez bir hiç yüzünden..benim yüzümden değil, yüzümdeki yüzünden..iğnelenen acılarla..birikerek daha da acıtan tarafından.. Usulca yoruluyorum zamana, /Acelem yok, /Sokak aralarında düşürdüğüm cümleler var, /Kaybettiğim baştan...

Belki de bu yüzden..Hızlı geçilen bir hayatın, seyrekleşen takıntısında yakıştırıldı bize yaşamak..Yenik sayılmadıkça, uzak olsa da umutlar..birgün belki diyerek..hangi yüzle..

Ne seninle, nede benimle bitmeyecekti bu gece..burada yazılanlar..burada kalacak olanlar..Ben başka düşlerin balığı..bilmediğin okyanuslar renginde.. unutulmuş..çarmıha gerilen yüzümle..Düşlerim var elbette, ama ben yokum, içinde yüzün olan bütün düşlere...Kıyısız bir geçmişte..ellerim denizfeneri...






www.designsione.cjb.net (Aralık 2002)