Senden örülmüş bir sultanı
Beni senden alan bir bedduanı
Şehrin en günahkârı bilmiyorsa
Niye yaşıyorum ki…

Serbest bırakan gönlümü
Kirli kıyıları bırakamıyorsan
Yorulmuş perde aralarını unutamıyorsan,
Niye yaşıyorum ki…

Sen kendinden vazgeçilmiş bir bent olsan da
Sen benden beni çizensen de
Kaybolan yıllara saklansan da
Beni sevmedikten sonra,
Niye yaşıyorum ki…

Olmayacak hayaller kurdum gözlerimde
Çocuksu, masum ve tertemiz…
Olmayacak dualar ettim kendimce,
Bir serseriye denk gelirken, seversin diye…
Gözlerimi amansız yolculukta kapattım
Dünyada ile bağımı kuramadıktan sonra…
Niye yaşıyorum ki…

Ellerini tutacak bir elim olmayabilir,
Sana bakacak gözler,
Konuşacak diller olmayabilir,
Sana haykıracak sözcükler olmadıktan sonra
Niye yaşıyorum ki…

Sevdiğimi bir dilenci olarak görmeden,
Sevdiğimi köle olarak bulmadan,
Nasıl anlaya bilirim ki
Onu onsuz bir aşk serüveni olduğunu…
Kendimden haber siz kalbim çalınıyorsa,
Onu zikir duvarına vuruyorsa,
Beni serpe etmedikten sonra
Niye yaşıyorum ki…

Bir tatlı kelamın yuva kurmasını,
Beyin yolunun kapanmasını,
Senin için bitkisel hayata dönmesi,
Görmedikten sonra,
Niye yaşıyorum ki.

Yağmurda tekli hayal kuruyorsam
Seni senden habersiz seviyorsam
Ölümle burun buruna geliyorsam
Sana kavuşamadıktan sonra
Niye yaşıyorum ki…

Bir yetimi doyuramıyorsam,
Anneden uzak sevgi ile konuşamıyorsam,
Kaldırımlara söz geçiremiyorsam,
Kavuşmadıktan sonra,
Niye yaşıyorum ki…

Bırak öyle kalsın üstü açık baca,
Ellerin, dumanlı olsun,
Yüreğin siyah…
Serseri gönlüme âşık olmadıktan sonra,
Niye yaşıyorum ki…

Bırak bırak bu nedensiz sevgiyi
Çulsuz hikmet neyine,
Esir olsa da gönlünde,
Tepeden tırnağa yalvarırsa sözlerde
Seni sana bırakmadıktan sonra
Neyine…

Hikmetullah Yetkin