Terk ediyorsan, arkana bakmadan gideceksin; adam gibi.
Öyle, dönme ihtimalini de canlı tutmaya meyilli, mazeretler üretmeyeceksin,
yani kancıkça gitmeyeceksin.
Neyin varsa tıkacaksın çuvalının içine, sırtlayacaksın,
sonra da defolup gideceksin!
Arkanda hiçbir şeyini bırakmayacaksın.
Dönmek için bahane edebileceğin bir iğnen bile kalmayacak geride.
Hele hele, söylemeyi unuttuğun bir lafın hiç olmayacak.
İçini boşaltacaksın konuşabildiğince,
sonra da susacaksın ve gideceksin.
Bir daha da laf etmeyeceksin.



“Ben çok gördüm,
ayrıldığı insanla yaşamış oldukları cinsellikleri,
bire on katarak anlatanları.
Öyle, ben bu kızı şöyle öptüm,
böyle kokladım,
diyerek övünmeyeceksin köşebaşı sohbetlerinizde arkadaşlarına!
Delikanlı olacaksın!
Yaşadıklarınızı,
delikanlıca haznmedeceksin,
kapatacaksın!”



Terk ediyorsan,
arkana bakmadan gideceksin; adam gibi.
Öyle, dönme ihtimalini de canlı tutmaya meyilli,
özlemler üretmeyeceksin,
yani hiçbir pişmanlık duymayacaksın.
Ne kadar özlemek ihtimalin varsa,
gömeceksin kalbine,
sonra da defolup gideceksin!
Kafanda özleme dair hiçbir şey bırakmayacaksın.
Sileceksin geçmişi
Geçmişe ait her şeyi unutacaksın;
tüm kazanımlarını,
Kazanabileceklerini,
kaybetmek istemeyeceklerini,
kaybetmediklerini…
Özlemi hissettiğin an,
hemen başka meşkaleler bulup üstünü bastıracaksın.
Ayrıldın mı, şiirler yazmayacaksın ayrılığa dair,
çünkü en çok onlar kederlenmene sebep olurlar.
Dönmek için bahane edebileceğin bir anı bile kalmayacak kafanda.


Büyük ayrılacaksın, büyük,
adımların büyük olacak giderken,
hiç duraklamadan gidecekler,
mesafeler uçsuz bucaksız …
Hiçbir anı,
hiçbir dostluk,
hiçbir iş kesiştirmeyecek yolları.
Telefondan mesajlar, numaralar silinecek.
Yanlışlıkla basmışım,
gibi aptalca mazeretlerle sesini duymaya çalışmayacaksın.
Ya da, falan işim için buradan geçiyordum da,
gibi mazeretlerle karşısına çıkıp komik düşürmeyeceksin kendini.
Gittin madem ki,
sözün ayaklarına geçecek,
etrafında dolanıp durmayacaklar...
Bir gittin mi, bir daha aramayacaksın!


Ayrılık kolay değildir öyle,
ben gidiyorum diyerek gitmekle ayrılık olmaz;
daha dur bakalım,
dolu dolu yaşayacaksın ayrılığı,
çilingir sofrasını kurup da rakını yudumlarken,
bir şarkı söyleyerek sana eşlik eden olmayacak,
yüreğinde bir boşluk olduğunu göreceksin,
göz yaşların dolduracak o boşluğu yüreğine akarak.
Yatağa girerken gün doğmuş olacak.
Yatağının öbür yarısındaki boşluk
kocaman görünecek gözlerine;
oysa ki, sığışamazdık da,
yer kavgası yapardık itiş, kakış,
diye anımsayacaksın eskiyi.
Uyandığında
karnını doyurmak için hazırladığın masaya,
farkında olmadan çifft kişilik servis açacaksın.
Göz yaşların onun servis tabağında birikecek...


Susacaksın,
bağrına taş basıp,
koyuvermeyeceksin öyle kendini.
Terk eden sendin madem ki,
erkekliğe bok sürmeyeceksin!
Hakkını vereceksin…
Ve gurur duyacaksın kendinle yıkılmadığın,
ayakta kaldığın için…
Evet,
ayrıldın mı,
büyük ayrılacaksın, büyük!

*