─Sevmişsek neden bu kaygılanma?…
biz ki, kaygılanmadan sevmiştik birbirimizi,
seviştiğimiz zamanlarda...



gerçek değil miydi bakışların_
daha dün
haykırdığın aşk sözcüklerindeki şiirimsi vurgular
titretirken sesini
bu gün
neden susturdun şiirleri,
yoksa şiirler mi suskun kaldı nefesinde?...
bu kadar kolay mı oldu ayrılığımız?...




senden ve benden müteşekkil bir birliktesizliğin
tasalarını gecelere aktarıp
uykusuzluklarıma sığınmam gerekecek artık,
baştan çıkarttığın göz bebeklerimdeki uysallık
hırçın bir çocuk olup çıkacak;
biliyorum,
zor bir dönem geçireceğim;
yüreğimde buruldukça kaygılar,
anlayacağım
gözlerin kadar karanlık yüreğini...



eminim ki,
uzun sürmeyecek
kucağımdaki kaygıları boşaltmak
sanma ki,
sen gittikten sonra
göresi gelecek gözlerimin gözlerini
tutası gelecek ellerimin ellerini
gidene dön demek prensibim değil...