sıfır-altmış beş nöbetinin yazındasın
yaklaşıyor sonbahar
sonra kış
hiç ümitlenme oğlum
göreceksin bak
sıranın sana da gelmesi için
silsileyle gidecek bu iş…


yürektedir özgürlük,
kendi özgünlüğünde ifade et yüreğini.
neredesin, nesin, önemli değil.
sen önemlisin,
sen, kendi dünyanın merkezisin,
en önemli varlığısın evrenin
ve daima öyle olacaksın…

sil bütün günahlarını,
geçmişini affet gitsin!
hayatla uyum sağlamak için,
özgür olmak istemelisin…


topla aklını başına ve gül;
bilmiyorsan,öğren gülmeyi
çarpıklıklarına;
duyduğun her müziği sevmen şart değil
ama dinle
ve onun arkasındaki ruhun önünde eğil saygıyla;
saygını yoğurur o sevgisiyle
önünde eğilebildiysen…

işte bu kadarcık bir şey
başka hiçbir şey yapma
daha fazlası istenmiyor senden…
sen sevmeyi becerirsen,
o’nun sevgisi,
kötü ya da iyi,
güçlü yâda zayıf,
her şeyde
her yerde,
ve herkes için
mevcuttur zaten..