Özlem nağmeleri çalıyor zihnimde. Seni özlemenin bestesi ruhumda nefes nefes... Nasıl anlatılır nasıl yaşanır bilmiyorum. Sensiz nasıl nefes alınır anlayamıyorum. Sevgin ve aşkınla dolup taşan mutluluğun yerini nasıl bir anda sensizliğin hasreti alır anlamlandıramıyorum.

Öyle güzel ki şu an çalan melodi, olsan da beraber demlensek nağmelerinde. Yüreğinin temizliğinin ve özelliğinin mutlak yansıması adeta, başka tabiri yok...
Varım yoğum, hayalim, nefes alış verişlerim, dinlediğim müziğim, yürüdüğüm yollarım, gördüğüm denizim... Hepsi sen ve senden bir iz... Kulaklarımdaysa aynı melodi. Hayalinle dans ediyorum, gülüyorum, eğleniyorum, üzülüyorum, seviniyorum, bir çocuklaşıp bir olgunlaşıyorum. Yine aynı melodi her birinde, yine sen yüreğimde...

Derin bir sızı gibi özlemin içimde. Ama bir o kadar da mutlu edici. Deniz kenarında oturup ufuklara dalmak ve hayallenmek gibi, martıların kanat çırpışında onlarla uçup havalanmak gibi, ufuk çizgisini aramak ve bulduğunda dünyanın en kutsal yerindeymişcesine sevinmek gibi seni özlemek ve seni beklemek...
Seninle ilgili merak edilen ve özlenen her şeyi düşündüğünde hem yüreğinin sızlaması hem gözlerinin dolmasi ve buna rağmen yüzüne ufak bir tebessüm konması gibi senin aşkını yaşamak...

Kulağımda hala aynı melodi. Duyuyor musun mutluluğum, özlemim...?

Melodi; sensin.
Melodi; benim.
Melodi; biziz.
Melodi; aşkımız...


..::burcu::..