Kadınlığıma ağlayan, şiirlere akıyor gözyaşım,
Ölümüne sevdalıydı, aşktı bulutlara tutunan hazan!
Esiyordu akasya kokulu kasabalara
Güneyden topladığım rüzgârlar;
Biliyordu yaradan,
Sende sezmiştin annem,
Az geldi bu ömüre, ıslanan dualar.

Elimde olsaydı keşke,
Dilime düşürebilseydim ”ben seni sevmedim hiç”
Yalanını.
Karşı mahalle çocuklarından utanmadan,
Mayıs yağmurunda ıslatamadım saçlarımı,
En deli halimle sustum işte,
Sustum,sen geçerken canımdan.

Toplayacağım ceplerime bir bir,sana dair yazılmış
Ne kadar sevda şarkısı varsa sokaklardan.
Sevda/sızım
Karar/sızım
Gözlerine gömdüm bir ton geçmişi,
Şimdi.Şimdi ben artık yarın/sızım…

Özledim!
Hayalin silinmek üzere,
Bir kez daha konsan özlettiğin gözbebeklerime….

Avuçlarında can vermiş onca şiir tanır beni,
Yolundan çekilen kuşlar anlatsın
Issız bedenimin yolculuklarını,
Kaç bahar dolanıp geçti saçlarımdan?
Mayıs/sızım.
Bahar şarkıları katletti içimi,
Sesin kulaklarımdan silinmedi uzunca bir zaman,
Her akşam kan oldu, ekmeğim aşım,
Sen olmasan,
Ne işim olurdu benim,
Kavuşmakla, özlemekle, şiirle.

Yeni yetme bir gelin edasıyla
Salınan bu kentin,
Kıraç dağlarında can/sızım.
Batan akşamda güneş kan çanağı,
Bulutlar bakışını düşürmüş,
Hasret dilsiz;
Annemin okumayı bir türlü sökemediği zamandan
Vakitler sabıkalı.
Geçmiş dalgalı deniz,
Gece yine dünümü çalan hırsız,
Sevgilim.
Sevgilim, söylesene,
Bu aşkı gömeceğin, kaç bahar kaldı?
(OLDUĞU GİBİ AŞK adlı şiir kitabımdan....)