Hilkati düşünürüm yüzün görünür birden,
Sanki tüm yaratılış çehrende gizlenmiştir.
Bakışın ki en parlak yıldızlar sihirinden,
Gülüşünle ruhların özü temizlenmiştir.

Sen ki zayıf aklıma sığmayan bir fikirsin,
Sensiz bütün tezlerim maluldür nisyan ile,
Kalbimi huşu ile kaplayacak zikirsin,
Yokluğunla varlığı izah etmek nafile.

Felsefenin durağı sanatın son hududu,
Sesinin efkarıma dokunduğu yerdedir,
Feryadımın hiçlikte tutunduğu umudu,
Aşkın cism-ü canıyla yekpare bedendedir.

Boşlukta savrulsam da düşmek değildir kaabil,
Yer çekmez bedenimi düştükçe yükselirim,
Bütün çirkinliğime hiçliğime mukabil,
Yargısız ve sonsuzca seveceksin bilirim.

Kalem seni yazdıkça daha bir anlatamaz,
Seni içtikçe kanmak bilmez hiç susuzluğum,
Kainatın yasası seni aydınlatamaz.
Sana daldıkça artar kadim uykusuzluğum.

Dünyalar yüreğinin etrafında dolaşır,
Öyle sıcaktır sinen tabiata can verir.
Işıltısı ruhların ümidine karışır,
‘Us’ta parladığında fikre heyecan verir.

Tasvirin kifayetsiz mânâ aklıma yüktür,
Gözlerim dolanıyor ufuklar ötesinde.
İki başlı cüceyim adımlarım büyüktür,
Resmederim aksini perdeler gerisinde.

Ne sükun var kalbimde ne tutarlı bir birlik,
Aşkının pençesinde yalınayak ve yayan...
Madem kimse almazmış benim olsun şairlik,
Karanlığı düşlerin mavisine boyayan...

Sen ki şah damarımdan daha yakınsın bana,
Aksimde varlığının izlerini görürüm.
Artık son ümidimi saklıyorum son ana,
Ben bir gölge, varlığın pençesinde kötürüm.

Mısraların zihnimde yarattığı sarhoşluk,
Her sabah doğan güneş gecemi söndürür mü?
Günahların ruhumda açtığı derin boşluk,
Adını haykırmaktan dilimi döndürür mü!

Binbir parçaya ayrık tüm zamana müntesir,
Sana varmadan ölür gör ki tüm düşünceler.
Dünyanın emelleri gönlüme etmez tesir,
Zamana yenilirken çehremdeki çizgiler.

Say ki bütün dermanım ilk adımda tükensin,
Yetişmesin mecalim sırların’ keşfetmeye,
Say ki ömrüm seraplar ardında boşa geçsin.
Kalmasın son nefesim adını zikretmeye.

Gözlerinin önünde yıkılsın hayallerim,
Bağrımı kurşunlarla doldursunlar ne çıkar,
Cesedimle toprağa karışsın suallerim,
Şi’rlerimi mazide soldursunlar ne çıkar!

Leyla'mı arar iken Mecnun oldum yolunda,
Dualar gözlerimden perdeyi indirince,
Gölgeleri izleyip seni buldum sonunda,
Arza eğip başımı alnım yere değince...