|
Dertli Gelmiş /ozanlarımız
(Yusuf Ter) 20 Eylül 2005 |
Yaşam |
| |
 Veysel uzun yolda ağlar /
Ruhi suya bir şey söyler /
Mahsuni yi kimler eyler /
Dertli gelmiş dertli gitmiş |
|
|
Gurbet
(Yusuf Ter) 4 Ekim 2005 |
Sevgi ve Arkadaşlık |
| |
 Harun dostum bizi sordu /
Son görüşüm bir yıl oldu /
Yiğit bize elin verdi |
|
|
Açık Mektup
(Yusuf Ter) 4 Ekim 2005 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 Kim bilir ; belki de gelip mezarımı temizleyecek, otları ayıklayacaksın. /
işte o zaman göreceksin ellerine batacak dikenleri /
Seni sevda çiçeğim.. /
|
|
|
Rüya mı?
(Yusuf Ter) 4 Ekim 2005 |
Aşk ve Romantizm |
| |
| “Bu bir rüya” dedi, güldü ansızın.Bir telefon çaldı, kaldırdı ahizeyi, “alo” dedi, dinledi. Olduğu yerde donakaldı öylece... |
|
|
Senin Uğruna
(Yusuf Ter) 4 Ekim 2005 |
Özlem Şiirleri |
| |
 Yusuf’um sevdalı bir deli oğlan /
Bir deli debidir bir deli çavlan /
Bu denli aşkımız olmasın yalan /
Gönlünden çıkarma beni ne olur |
|
|
Feride'm
(Yusuf Ter) 27 Ekim 2005 |
Yaşam |
| |
| Sabah oldu uyanıp ta gel yanıma Feride /
Güneş gibi doğaraktan gir kanıma Feride /
Al bohçanı hazırlan sar canıma feride /
Yeter ki bana inan inan aşkın gücüne |
|
|
Hacı Bektaş
(Yusuf Ter) 6 Aralık 2005 |
Halk |
| |
 Sana gelip yüzün sürenler için /
Cezamı çekeyim erenler için /
Kırk gün aç kalayım görenler için /
Yar olmanın günü dünden geçiyor |
|
|
Yiğitlik Destanı
(Yusuf Ter) 26 Aralık 2005 |
Yaşam |
| |
| Sivasın dağları gamda yastadır /
Anam ağlar canım yarim hastadır /
Şaha gidelim der gönlü postadır /
Pir Sultanım yiğitlerin hasıdır |
|
|
Kısrak Atı Neyleyim
(Yusuf Ter) 4 Şubat 2006 |
Aşk ve Romantizm |
| |
| Dağları taşları delip geçmeyen /
Senin gibi kısrak atı neyleyim /
Kanat takıp yare doğru uçmayan /
Senin gibi kısrak atı neyleyim |
|
|
Bahara Meyillidir Gerilla
(Yusuf Ter) 12 Mart 2006 |
Başkaldırı |
| |
 öyle bir güzelsin ki gözün dillere şayan /
bu gün andım adını sana oldu mu ayan /
az kaldı o günlere birazcık daha dayan /
ah gelincik gelincik ah şu endamın var ya... |
|
|
KISA YAŞAM ÖYKÜM
1970 yılında Nevşehir’e bağlı Kozaklı’ nın imran Köyü’nde dünyaya geldim. Öğrenimime ilk okul dördüncü sınıftan sonra devam edemedim. Babam yurt dışındaydı ve bizi yanına aldırttı. Çocukluğumu yaşayamadım, kitabımda çocuklara daha fazla yer ayırdım, çocuk yanım ağır bastı.İlk şiir kitabımda belirtmiştim: şiir kör insanın gözüdür. Globalleşen dünyaya çocuklar daha farklı bakıyor,onların ufuk çizgisi daha farklı yerde, daha ilerde,büyüklerin görmediklerini görüyorlar, algılıyorlar, buna inaniyorum.Teknoloji gelişiyor, teknoloji değişiyor, biz değişiyoruz,çocuklar değişiyor, gelişiyor, gelecek değişmeye sürekli gebe.Devinim süreklilik arz ediyor.Klasikleşmiş söylemle; tek şey yerinde sayıyor, değişmeden yerini koruyor, olduğu yerden kıpırdamıyor; değişmeyen tek şey, değişimin kendisi oluyor.Kısıtlı yaşam, olanaksızlıklar, savuruyor insanları. Savruluyorum ben de köyümden, ülkemden uzaklara;gurbet diyor, yaban eller diyor insanlar, benzeri tümcelerle türkü yakıyorlar dinliyorum, anlamlandırmaya, kavramaya çalışıyorum İsviçre illerinde çocuk bakışımla...Çocuklar,bizim çocuklarımız ,yarınlarımız...Konuşunca susturulmayan, sevgi cemberiyle kuşatılmış,şiddetten uzak, kavgasız bir dünyada, paylaşımı özümsemiş çocuklar...Kitabıma kısa yaşam öykümü yazmak istedim,kalemimin ucundan bunlar döküldü. Süpürüp atamadım,paylaşmak istedim. Yazdım.
Yusuf Ter
|
|
