nedendir bu sevmemek , sevmemekten midir ki bu hesapsızlık..
bir yerde bir terslik olmalı bu benim duygum olamaz, sevgi bitmezdi hani
kanbağı bile olsa bu duygular neden boş, hissetmemek de öle heder ki
isyan günlerinin şaşalı yaşamı gibi...
Benim yaşgünü tebriğim de bu işte….
O yılı, o günü; yaş gününü ilk kutladığımız yılı anımsayınca oldu bitti; başlarken yazmaya yoktu aklımda, böylesi…
Sadece aylar sonra yazabildiğim kısa bir nefesle kutlayacaktım, yaşgünü…
Sevgili bir dosta ithaf edilmiştir.
Türkiye’nin gelmiş geçmiş en büyük ve en verimli sanatçılarını 10’a, 5’e hatta 3’e indirgemek gibi bir gereksinim düşünülseydi, bu üç şanslı starın biri hiç şüphesiz Barış Manço olurdu...
Hayır ağlayamıyorum, yağmur yağmıyor, gözlerine… Beni düşündüren, yüzünde bir gülümsemeyle, beklediği, yağmurda yürüyemeden ansızın gelen ölüm!
Yağmur yağmaz sokağıma, bundan sonra…gözlerim ağlamasa…
Siz hiç ağlayan papatya gördünüz mü? Çiğ tanelerinin papatyanın beyaz yaprakları arasından süzülmesi neye benzer bilir misiniz? Tabi ki çok özel bir hanımın uzun kirpikleri arasından dökülmeye çalışan gözyaşlarına...
Eşine az rastlanır bir direniş ve adını tarihe altın harflerle yazdırmış bir bir il:Çanakkale!
Severek ayrılmak, erişilmezin yürekteki sancısı, yalnızlığın dinmeyen acısıdır.
ERDEN ERKİN
Kim zaman zaman çocukluğuna dönmek istemez ki.. Hele ki anı biriktirmeyi sevenler.. Hele ki içindeki küçük çocuğu hep bir yerlerde saklayanlar.. Hele ki bazen büyük olmaktan sıkılanlar.. Bu mektup da tam oradan yola çıktı..
. Kimse sokağa çıktığınsa ‘’ Sabah şerifleriniz hayır olsun efendim.’’ demiyor artık. Deli özlemler yaşanıyor, deli özlemler sadece…
Doğu’da kilim demek; ilim demektir, aşk demektir, suskunluğunu gergef gergef kilime işleyerek maşukuna sessizce gönderilmiş mektup demektir…
Bilirsiniz “kilim” üzerine türküler bestelenmiş…
"Sevdiğine sözü olan kilim dokur,
Kilimin dilinden ancak anlayan okur.
serdar, mustafa, ali ve ahmet’ di adları. belki de birbirlerini hiç tanımıyorlardı. 1980 - 83 sürecinde adana 1 numaralı sıkıyönetim mahkemesinin kararıyla idam edilen bu dört genç insandan üçü sol, biri sağ görüşlü mahkumun infaz öyküsü, tarihin bilinmeyen kuytu köşelerinden çıkarılıp gün yüzüne çıkarıldı...
-Bindiğiniz trenin ismi "Kara Tren" miydi?
-Hayır Ahmetciğim. Eskiden trenler kömürle çalışıyordu. Çıkardığı dumanlar nedeniyle dış yüzeyi kapkara olduğundan, halk arasında "Kara Tren" ismini almıştı.
Tek bir yıldız dahi şavkımıyor karanlığında
gecelerimin.Hafızaların duldasız zulasında, ılgın
kokuşlu günler biriktiriyorum bir gün dönersin
umuduyla.Samimiyetsiz tebessümler dudaklarımda intihar ederken, derin bir acı, içten bir özleyiş ve sığ
düşünc
Riski göze alan gerçeği ilke edinmiş, inandığını tüm samimiyetiyle ifade eden ve bunu kendine ödev sayan, günün sahte ilişkilerini soran, sorgulayan, karşı çıkan, tehlikeleri gerekirse tüm inanç ve kuvvetiyle göğüsleyen, yüz ifadesinde ve gözlerinde, yüreği ve zihninin tüm ışıklarıyla bağlı bulunduğu ulusa, Cumhuriyete güven veren bir güneşti “köy
Bütün İngiliz mezarlıklarında İngilizce ve Türkçe açıklama var. Ayrıca yarımadada nerede bulunduğunuzu gösteren bir işaret var. Bunları kıskanmamak elde değil. Neden bunları bir yapmayız da onlara bırakırız anlamıyorum.
Demek bütün bunları eşitleyebilmemiz için bizim de Manş denizini iki ucundan kesip Londra’yı almak üzere Thames nehri ağzına asker çıkarmamız lazım. Tabi şehitler olacak. Yenmek yenilmek önemli değil. Sonradan gidip İngiliz hükümetine “Biz buraya şehitlik yapmak istiyoruz ve ayrıca hak iddia ediyoruz” diyeceğiz. Bakalım razı olurlar mı.
