Adı Sensizlik
Sensizlik, / sanki sokak ortasında bir anda çırılçıplak kalmak gibi bir şey benim
Sensizlik, / sanki sokak ortasında bir anda çırılçıplak kalmak gibi bir şey benim
Dizlerine uzandım sevgilimin. / En sevmediğmiz filmi izliyoruz, / televizyonun
Az önce dalıp gitmişim yine, / Gözlerini de almışım yanıma. /
İçimde sağnak sağnak senin sevgin, / Sabah akşam seninle ıslanıyorum. /
Her aşkta bir hüsran, / ve her şiirde bir acı mı olmalı?
Eğer beni bırakırsan, / Seni unutmaya çalışırım. / Dilini bilmediğim
Üzülmene gerek yok. / Sadece hayallerimdi suya düşen. / Seni
Son paramı da müzik kutusuna attım. / Seni bana hatırlatan bir kaç söz
Bi kaybolurum ki yeşil gözlerinde, / arasalar bulamazlar / bulsalar
biz seninle / çay tabağında yan yana duran / iki
Şimdi olsaydın yanımda, / Annen yerine ben örerdim saçlarını. /
Mutluluk içinde saklı senin. / Çekip çıkarmak lazım. / Dudağınla
Geçiciliğin içimde soru işareti olmalı, / Kalıcılığın noktalı bir virgül. /
Aklıma takılan bu buruk sevda / Gönlüme çakılan bir çivi gibi,
Nedir bu geçiştirmek ? Ve nasıl yapılır ?
Sabahları kalkmak ve işe gitmek çoğumuz için birer yük gibidir. Hele bir de
kendi işimiz değilse. Tabi bu arada henüz bir iş sahibi olmayan veya işi
kendisinde bir yük gibi görmeyen arkadaşlar için bir
İstanbula Kar Yağıyor Irak'a Bomba / Ne güzeldir oysa /
savaş karşı savaş mı olur? / bi devlet bu kadar yavaş mı olur?
Bir gelişin vardı, / bir de ardına bakmadan gidişin. /
Bütün köşe başlarını tutuyorum / geçeceğin sokakların, / Belki yeniden
Artık açmayacaksan mektuplarımı, / Çıkmayacaksan bir daha telefonlarıma, / Ve
Okul iş gibi absürt olaylardan fırsat buldukça şiir yazmaya çalışırdım. Esasen iki yıl gibi kısa bir süredir bir şeyler karalamaya çalışıyorum. Deniz kenarı ve kocaman bir dolunay beni rahatlatmaya yeter de artar bile. Yeterince duygusalımdır. Kendi derdim bir kenara başkasına bile çok çabuk üzülürüm. Değer vermeyi, değer vermeyenlerden öğrendim. Düşünmeyi de düşüncesizlerden...
Sevgiyi kimden öğrendiğime de varın siz karar verin...
Doğma ve hatta büyüme İstanbulluyum. Ailem ile beraber istanbulda yaşıyorum. Şu an üniversite öğrencisi biraz haylaz ama daha çok aklı başında bir erkek kardeş abisi olmaktan son derece mutluyum ilk, orta ve liseyi istanbulda okudum. 1993 yılından bu yana elektronik güvenlik sistemi üzerine çalışıyorum. Hayattan çok fazla beklentim var. İnşallah hepsi gerçek olacak..
istanbul
Genel de yazılarımda dil bilgisine dikkat etmeye çalışırım. Ancak bazen cümle düşüklüklerini özellikle yaparım. Bunun yazıya bazı durumlarda ayrı bir tat verdiğini sanıyorum.
Sunay AKIN, Ceyhun YILMAZ, Bedirhan GÖKÇE, İbrahim SADRİ, Uğur ARSLAN
Sunay AKIN, Ceyhun YILMAZ (daha doğrusu ben onlara benziyorum herhalde)
http://www.amatorceedebiyat.com