Bir şeyler fısıldıyorum, duymasınlar diye.
Duymuyorlar.
Rüzgar, çay bardağımın içine doluyor.
Savruluyor çaycının düşleri.
Savruluyor gemilere takılmış bakışlarım.
Güneş ağlasa söner miydi?
Sönüyor karşı evdeki loş ışık.
Nietzsche ağlıyor.
Dağılıyor ucuz bir uhuyla yapıştırdığım kemiklerim.
Tanrı yaşıyor.
Dans edebilir mi, bilmiyorum
Dans edebilir misin kendinden geçerek.
Ben dans edemem.
Kırmızı bulutlar.
Lösemi çocuk ölüyor.

Bakma öyle.
Ben şarkı söyleyemem .

Ne var?
Hepsi saçmalık.

Ben savaşamam.
Uğrunda öleceğim bir şey yok.
Bir şey.
Her şey.
Her şey saçmalık.
Her şey sana benziyor.

Dökülen sonbahar yaprakları değil.Bu sefer
Dökülen benim tırnaklarım.
Ceza sadece benim.
savaşamadım.

Yarım yamalak dokunduklarım
Yarım yamalağım.

Bakma bana öyle.
Acımıyor canım.
Öyle de kalmalıyım.