Bitti...
     Bu kadarmış dostlar. Sakın üzülmeyin, sakın dert etmeyin ve sakın ama sakın bu yazıyı okumayın. Gidin dart oynayın, içki için, televizyon izleyin, bilgisayar oynayın, ama bunları okumayın. Ve iyi bir işmiş gibi bahsedin bundan. Sizin suçunuz değil. Düşünmeyin, değmez çünkü bu kelimelere, bu ruha. Vicdanınız rahat, gönlünüz hoş olsun.
     Kaybettiğimiz ve belki de hiç sahip olamadığımız değerleri bırakalım. Yarışmanın bir alemi yok. Nasıl olsa anlamsız, nedensizlik içinde herşey. Başlamadan biten bir çember gibi, sadece küçük bir nokta. Gelin O azgın, koca dalganın bir parçası olalım hep beraber. Eğlenelim, hor görelim, kendimizden ayrı, apayrı ruhları yaşayalım. Bir an bile tereddüt etmeden, kendimizi görmeden geçip gitsin zaman.
     Doğayı yaşamayın. Temiz hava, o da ne, boş verin ; kafa yapar. Çiçekler ; ezin ezebildiğiniz kadarını. “Lütfen çimlere basın, acımayın”. Değerlerimize gelince. Ne zaman değer verildi ki onlara. Umursamadan değişin. Uzaklaşın kendinizden. Anlayın artık ; sizi değil, duygularınızı değil, artistlik patinajı seviyorlar. Evet on üstünden dokuz. Bu daha iyi.
     Mucizeler dediler, aşk dediler, hep ama hep kandırdılar. Şimdi de vicdanımızı saptırıyorlar, inancımızı. Kim demeyin sakın, kafanızı yormayın. Dışarı çıkın, cevapları size doğa versin. Sıcak asfalta, dar sokaklara –eğer doğa denecekse- ve üzerinize üzerinize gelen insanlara dikkat edin ama. Özellikle dikkat edin, cevaplar onlarda çünkü.
Üstelemeyin hiçbir düşüncenizi, kimseciklere anlatmayın. Nasıl olsa anlamak bile istemiyorlar soru işaretlerini “?” “Senin düşüncene katılmıyorum” , “Hayır abi öyle olmaz” , “Bu konuya spekülatif yaklaşırsak....” , DİNLEMEYİN. Onların yaptığı gibi yapın. Bir kulağınızdan girsin, ötekisinden çıksın. Laflar uçuşsun havada, senfonilerini yaratsın ve perdeler evet perdeler açılsın.
     Ya siz? Siz ne yapacağız diye düşünmeyin. Hadi, şimdi uzaklaşın. Çünkü : BİTTİ .