Ne kadar kadersizim, bütün gün bu pis işin içinde çalışıp duruyorum diye düşünürken gözyaşları sel gibi akmaya başladı. Çimenlerin arasından gelen bir ses ile kendine geldi, biri ona doğru yaklaşıyordu. Hemen toparlanmam gerek böyle gözükmek istemiyorum kimseye geçirdi içinden, nafile yakalanmıştım bile. Gelen uğur böceğiydi, aynı okula gitmişlerdi. Uğur böceği onu görünce sevindi bir an ama gözyaşlarını da görmüştü. Aaa ne haber, ne kadar uzun zaman oldu görüşmeyeli, ağlıyor musun yoksa sen?
Yok ağlamıyorum gözüme bir toz kaçtı da. Hay Allah kim inanır bu yalana şimdi. Sen bütün gün bokun içinde debelen dur sonra da gözüme toz kaçtı diye ağla. Neyse bozuntuya vermedi, her zamanki gibi asil. Ne kadar çok olmak isterdi onun gibi olmayı. Her zamanki gibi pırıl pırıl kıpkırmızı, çekici, hiç değişmemişti. Hele o üzerindeki siyah noktalar, başka böceklerde de var böyle noktalar ama hiçbirinin ki onun ki kadar güzel durmuyor. Kırmızının üzerine ne kadar da yakışıyor. Kendi halini düşündü bir an ne kadar da sıradandı, aynı anda bir de elinde yuvarlamaya çalıştığı bok kümesinin farkına vardı. Uğur böceğine böyle yakalanmaktan çok utandı, salya sümük boklar içinde.
Uğur böceği hiç aldırmıyor görünüyordu onun bu haline. Eee anlat bakalım neler yapıyorsun? diye sordu.
Hiç yuvarlanıp gidiyorum işte, gerçektende öyleydi, sabahtan akşama bok kürelerinin içinde. Okuldan sonra aileden öğrendiğim şeyleri yapıyorum, anlayacağın işim zor biraz. Hiç başımı boktan kaldıramıyorum. Sen öyle misin ama? Hep güzelsin, zarifsin. Şimdi de çok güzel bir dut ağacında çalışıyormuşsun duydum, tertemiz yaprakların arasında. Ahh! insanlar hala seni çok seviyorlar değil mi? Üzerlerine konsan seni inceltmemek için neler yaparlardı. Şarkı bile söylerlerdi senin için. Uç uç böceğim annem sana terlik pabuç alacak gibi bir şeydi. Uğur sayıyorlardı seni görünce seviniyorlardı. Biz öyle miyiz hâlbuki? Benim soyumdan birini gördüklerinde iğrenç bir yaratık gibi davranıyorlar çığlık atıyorlar, ezip öldürmeye çalışıyorlar. Haklılarda ne diyebilirim ki? Bazıları şanslı geliyorlar dünyaya. Senden bir adım önde başlıyorlar her şeye. Senin elde etmek için çalışıp durduğun şeyler onlarda hazır. Bu durum o kadar doğal ki onlar için, farkında bile değiller sahip oldukları şeylerin.
Uğur böceği bir an yutkundu. Evet işte ben de tam bu noktada bir şeyler söylemek isterim sana. Biliyor musun ben de hep sana özendim okuldayken. Asıl özenilecek olan sendin benim gözümde. Hep çalışkandın, gururluydun. Hangi böcek yapabiliyor senin yaptığın mükemmel küreleri. Evet benim kadar güzel bulmuyordur insanlar belki seni, kara kuru bir şeysin. Ama renklerle süslenmemiş bir zarafetin var. Bu kadar az renkli olup senin kadar zarif olabilseydim keşke. Ayrıca soyunu sopunu da çok küçümseme. Biliyor musun Eski Mısır medeniyetlerinde asıl uğurlu sayılan değer verilen sizmişsiniz. Ayrıca o aptal şarkıdan da nefret ediyorum, sanki onlar söylemese uçamayacakmışız gibi. İşime gelince ne kadar sıkıcı olduğunu bilemezsin. Her gün aynı ağaca çık, aynı bitleri ye. Yetmezmiş gibi en çok biti ben yedim diye diğer uçuş böcekleri ile yarış. Sen öyle misin ama? Farklı gübrelerle uğraşıyorsun, hepsi farklı malzeme. Yaratıcısın, yeni yöntemler bulmak için uğraşıyorsun. Mücadele etmek için amaçların var. Ben o sıkıcı dut ağacını terk edip biraz Dünyayı görmek istedim bugün. Dünyayı tanımak, hayatla haşır neşir olmak için bu çimenliğe geldim ve ne kadar şanslıyım ki seni gördüm.
Çok teşekkür ederim söylediklerine. Sen gerçekten çok kibarsın, baksana beni kırmamak için boka gübre diyorsun. Yine de sağol. Beni mutlu ettin. Galiba insanın birazda dışarıdan bakabilmesi gerek kendine. Sen söyleyince her şeyinde o kadar kötü olmadığını anlıyorum, tıpkı her şeyin dışarıdan görüldüğü kadar mükemmel olmaması gibi. Her hayat tarzının, her seçimin artı ve eksileri var değil mi?
Evet öyle, ayrıca farklılıklar Dünyayı güzel kılan dedi uçuş böceği şarkıya gerek kalmadan uçtu gitti. Bok böceği önündeki bok küresine bakıp acaba bunu nasıl daha salam yapabilirim diye düşünürken artık gülümsüyordu.