pembe şemsiyeli kız,
soğuk taşların üstünde
oturmuş ağlıyordu,
bir çımacı,
ikinci kişi ben,
bir de pembe şemsiyeli kız,
üç kişiydik rıhtımda.

çımacı, toka etti palamarı,
geri aldı iskeleyi,
gemi, çoktan gitmişti,
bir kıza baktı,
bir de giden gemiye,
beni görmedi.

kız, pembe şemsiyeli kız,
bir çımacıya baktı,
bir de giden gemiye,
belli ki giden aşkıydı,
ona ağlıyordu,
beni görmedi.

bütün olan biteni,
oldukça kederli, sessizce,
böyle yakından izleyen,
sonra oturup dizelere döken,
bu üçüncü kişi,
kim olabilir sizce ?