Merhaba. Yeni güne merhaba. Az önceye kadar deli gibi yağmur yağdı. Şimdi de güneş açtı. Tıpkı insanların duyguları gibi. Bazen sağanaklar yağar içimizde bazen de en beklemediğimiz zamanlarda güneş açar. Dün geceden hatırladığım ve bu güne taşıdığım bir şeyler var.

Yüzünü sadece resimlerinden gördüğüm ve tanıdığım bir dostuma gecenin sabaha yakın bir vaktinde bir merhaba yazmış ve beyaz sanal bir çiçek " Kamelya " göndermiştim. Ve benim beyaz meleğime demiştim altına da. Aldığım yanıt da bir o kadar güzeldi. Şöyle demişti yanıtında: Bu gün çok üzgündüm. Ama bu sözün var ya öyle iyi geldi ki bana. Çok teşekkür ederim sevgi kelebeğim.

Benim bir çok yerde nick olarak kullandığım bir isim vardır: " Kelebek " ya da " Küçük Kelebek ". Pandora'nın kutusundan çıkan umut yüklü küçük kelebekten esinlenerek kullanırım bu adı. Demek ki dün gece ben de birine küçük bir cümle ile umut olabildim. Hüzünlerini aralayabildim. Kelimelerin gücünü gördüm dün gece. Henüz güneş doğmadan küçük bir kelimeyle yüreklere nasıl da güneş doğabileceğini gördüm.

Kelebek narindir ama o incecik ve narin kanatlarında umut gibi ağır bir yükü taşımayı görev bilmiştir. Ve bunu başarı ile yapabilmektedir. Sevgi kelebeği beyaz meleğe umut yükledikten sonra huzur içinde uyudu. Uyandığında yeni güne gülümsedi. Kedisini okşadı, sevinçle kıpırdayan kuyruğuna baktı ve mırıldanışını dinledi.

Yağan yağmura ve ağır bulutlara rağmen güne gülümseyerek başladı her şeye rağmen. Sevgi dolu bir yüreği, sevdikleri ve sevenleri olduğunun bilinciyle ve huzur dolu başladı yeni güne.

Sevgiyle kalın her biriniz.