Bir şarkı öyle derinden etkiler ki insanı ’’ hiçbir şarkı bu kadar etkilemedi beni’’ diye düşünürüz …``hiçbir şarkı hayatın anlamını böylesi güzel özetlemez, özetleyemez`` deriz…

Şarkılarla kaç kere sırdaş olmuştur insan, nasılda bilirler en derininiz de sakladıklarınızı…
Kulağım o efsunlu şarkıda, gözlerim küçük bir martıda iki mavinin kesiştiği noktada özgürlüğün tadını çıkarıyor her kanat çırpışında …

Arkasından gelen martı ordusundan birkaç kanat önde gitmenin heyecanı var o küçücük martıda…
Çocukken de yapardım bunu martıları birbirleriyle yarıştırırdım…Saray burnunda, Adalarda, Emirgan da denizin keyfini çıkardığım her yerde…

Çok şey değişti ömrümde, artık küçük bir çocuk değilim, rollerim, oyunlarım değişti çocukluğumdaki gibi değil hayat, çocukluğumdaki gibi değil İstanbul, çocukluğumdaki gibi değil martılar…
Ne zaman İstanbul’la baş başa kalsam anlamlar yüklerim o kocaman omuzlarına Şehr_i İstanbul’umun,
Bu sefer kocaman bembeyaz bir zarf, Şehr_i İstanbul’um içinde yazdığım binlerce mektup ve hiç biri okunmamış… ne çok şey yazılmıştı oysa, bize dair, sana dair…

Dinlediğim şarkılar yeter yaralarımı kanatmaya, alemi yok mektupları açmanın…

Gittin gideli,

Seni yazıyorum

Öylesine geçmiş ki zaman

Dil, usanmış

El, yorulmuş

Kağıt, kalem unutmuşta

Bir yürek unutmamış seni...

Durduk yerde başımı belaya sokacak bu martılar, hüzünbaz mevsimlere salacaklar bu yaz ortasında …
Biliyorum, ben gözümün yaşını akıtıp giderken, baş başa verip beni çekiştirecekler ardımdan…

Velhasıl ben şarkıları dinlerken sen martıları dinle, dinle bak ne diyorlar…

Selma Polat
kalemin ucundadır hikayeler
17.7.2009