İşte benim kuyum! İçinde senlerim yüzmede. Kimi şeffaf, su rengi. Kimi darbelerden harabe. Kimi kızılca kıyamet bu hengâmede. Kimi yazık ki bir aynadan ibaret kalpsizler âleminde. Kimi kuru, meskenine inat. Kimi tenha hercümerç ikliminde. Kimi namluda bir gözyaşı doğurmakta. Kimi ifadesiz bir göl. Kimi bulutlar üstü sahne. Kimi duvarlar arası bir ikilem. Kimi pembe mutluluk tortusu. Kimi mahrem hayaller dürtüsü. Kimi olası bir bahane. Kimi gökte bir seyyare. Kimi ayaklı bir vicdan kalıntısı. Kimi yeni depremlere gebe. Kimi soluksuz bir yaşama meftun.Kimi balçıktan bir yaşam formu.Kimi taahhütsüz bir ödenek.Kimi metruk bir tekne,alaboradan ürkek.Kimi kendi çapında ödlek.Kimi yörüngesinde dönek.Kimi his yumağında deveran eder.Kimi lisan-ı hali içinde feveran eder.Kimi sevdalı bir öğün.Kimi iyi kötü arası daimi düğün.Kimi sürgün bir ruh boyasına batık.Kimi kendi içre yitik.Kimi kimsesiz gibi.Kimi yeknesak bir ahenk gibi kirli.Kimi hiçliğini doyurucu bir hıçkırıkta saklar.Kimi senliğini benlik yorganına sarar.Kimi yaşamından yeni bir yaşam doğurur azap kölelerinde atfen.Kimi kusar tılsımını baştan ayağa aşken.Sen de bana sancılan bu masum gecelerde.Bul kalbimin mezarını bu siyah hecelerde…