hayallerimdi kuramadığın
yani ışıksıztı her şey
bir gün bir uzun köy yolunda
taş evlerin taşkınlığında kaldı her ses
sessiz durdu çocuklar
çiçeklere dokunulmadı
ve toplanmadı hiç yağmur birikintisi..

varsayıldı güz
varsayalım geçti rüzgar
yapraklar sayıkladı yerleri
hiç birine değmeyen bir yolda uzun bir köy kaldı aklımda..

kara tahta ve sıralar içinde
ellerinin çatlamış kumaşıyla sağa sola çarpıp duran
serseri bir oğlan işte
bende kalan yok bu sevda
hayallerimle kuramadığın..

bir yalnız akşamın başından geçti yokluklar
yalnız olmalıydı şimdi akşamlar
bir oğlan türküsü gibi
kıza yakılmalıydı ıraklar
cevapsız ve dumansız bir aşk kendi kendini atmalıydı yüksekten
yüksekten dibe batmalıydı aşksız duvarlar..

yalansız bir gün geçti aklımdan
sis henüz dağılmış çıplak ve renksiz bir kentte
sıcak bir bakış arasına atılmış yok da
hadi varsayalım bir Güneş kollarından geçti az evvel
sıvazladı yanaklarımı
ağladıklarımdan beridir
sanki seyrine daldı sisli sıcak bir sevda beni terk edilmiş kirli bir kent gibi..