Kapkara bir gecenin koynunda sabahlıyorum yine
Bilmediğim bir yerde, başka bir şehirde
Fakat değişen hiçbir şey yok içimde
Hep aynı dertler ve hep aynı işkence

Oysa sen daha düşlerinden uyanmamışken
Kalbini sevgiyle, aşkla doldurmamışken
Kendini hayallerle, şarkılarla avutmamışken

Ben, çok uzaklarda senden,
Yalnızım bir gece yarısı, yürüyorum sokaklarda

Oysa sen benim kadar yorgun değilsin
Çünkü bu aşkta kaybeden değilsin
Hiç yaşanmamış gibi, herşeyi silebilirsin

Ben, tadarken acısını ayrılığın,
Yalnızım bir gece yarısı, meydan okuyorum dünyaya

Oysa sen daha hiçbirşeyin farkında değilsin
Benim gibi umutsuz ve yalnız değilsin
Belki de sevgiye, aşka muhtaç değilsin

Ben, hep yabancısıyım -zaten- bu şehrin,
Yalnızım bir gece yarısı, gidiyorum uzaklara

Kapkara bir gecenin koynunda sabahlıyorum yine
Bilmediğim bir yerde, başka bir şehirde
Fakat değişen hiçbir şey yok içimde
Hep aynı dertler ve hep aynı işkence

Usulca açıp bakıyorum resmine;
Senden kalan son hatıra, işte elimde
Ölümün o soğuk nefesini hissediyorum tenimde
Son nefesimi vereceğim bu ıssız yerde
Sessizce…
Çaresizce…
…




11 Ocak 1998