yanılgı... yine mi yenilgi oldu isteklerim. istediğim adam yine yenildi ruhuma. beklediğim değil gene gelen. gelen bilmediğim ve hiç düşünmediğim bir adam.

bu tarih ne vakit değişecek. kadrini bilemedim gönlümün. farkındayım kandırdım kendimi, gönlümü kendi ellerimle üzdüm. çok üzgünüm, gözyaşıma dahi denk değil bu sefer yanılışlar.

bir mayın patladı yüreğimde..
bedenimin hali kalmadı yaşamaya
yaşlanmaya başladım galiba
artık.. artıların artı değil
sevgi değil gözlerimdeki
düşlediğim sen değilsin
üzgünüm çok
bir mayın patladı yüreğimde
tüm bedenim acıyor

naif omuzlarıma çöktü hurç dolusu pişmanlık.. kimse mükemmel değil hala anlayamadım. ve hala beklenenin mükemmel olduğunu zannedişlerim var. şu resim değişsin, tek istediğim bu dünyanın yokuş yollarından.

gelen beklenen değil. düşlediğim riyasızdı. cemreler dört yanını sarmıştı, kışı yenendi, sıcaklığı vücuda getiren.. o kadar çok şeydi ki belki de bundandır bu kadar az görünüşü... az görüşüm büyümesindendir içimde.

muallak... allak pullak oldum. ödünç aldım gülümsemeleri, yıkıntıya dönüştü onlar da. şiirlerim iki dere arasında. gelişleri gidişleri belli değil. ne vakit bir umut ışıltısı görsem peşine düşerim ve ne vakit bir yanlış; yanılıştır hayatıma.

anlaşıldı mertlik bozuldu.. bozuk insanlık moda oldu. gösteriş mezunu insanlar pay biçti kendilerine pasta diliminden. dilimden düşün artık... düş artık gelen.. gösterişe murat bağlayan; beyaz bir mendil bağlayamazsın ağacıma.